Atatürk'ün yemini

[вσυя∂¢αη]

Atatürk'ün yemini

'Validemin ruhuna ve bütün ecdat ruhuna taahhüt ettigim vicdan yeminini tekrar edeyim: Validemin mezarı önünde ve Allah'ın huzurunda ahdü peyman ediyorum. Bu kadar kan dökerek milletin elde ettigi ve tesbit ettigi hâkimiyetin muhafaza ve müdafaası için gerekirse validemin yanına gitmekte asla tereddüt etmeyecegim. Millî hâkimiyet ugrunda canımı vermek, benim için vicdan ve namus borcu olsun.'

Milletin istiklâli tehlikeye girdigi vakit, millet ordularını kendi toplar ve yalnız bir hareket tarzı kabul eder. O da kurtuluş ugrunda sonuna kadar kanını dökmek!

Millî hâkimiyet öyle bir nurdur ki, onun karşısında zincirler erir, taç ve tahtlar yanar, mahvolur. Milletlerin esareti üzerine kurulmuş müesseseler her tarafta yıkılmaya mahkûmdurlar.

Türk vatanının bir karış topra ı için bütün millet bir vücut olarak ayaga kalkar.

*
Bilelim ki, millî benligini bilmeyen milletler, başka milletlere yem olurlar.
Memleketi temelinden yıkan, milleti esir ettiren iç cephenin düşmesidir.
Ordumuz Türk birli inin kudret ve kabiliyetinin, Türk vatanseverliginin çelikleşmiş bir ifadesidir.

Türk gençleri;
Benim Türk milletine, Türk Cumhuriyeti'ne, Türklügün istikbâline ait ödevlerim bitmemiştir. Siz, onları tamamlayacaksınız. Siz de sizden sonrakilere benim sözümü tekrar edersiniz.