Mustafa Engin Karatay

[F.S.Mehmet1453]

Acırım Şimdi

Üstümde yılların ezikliği var
Vefâsız, dünyâmı etti bana dar
Çektiğim çileler kaldı sâde kâr
Çürüyen gençliğe acırım şimdi...

Yüzüme gülüşü, yalanmış meğer
Koynumda besledim, yılanmış meğer
Zehrini kusmaya dolanmış meğer
Boşuna sevgiye acırım şimdi...

Kahretti, hayâta küstürdü beni
İçime kapattı, susturdu beni
Her şeyden bezdirdi, pusturdu beni
Kaybolan benliğe acırım şimdi...

[F.S.Mehmet1453]

Anlamaz Mısın?

Eğer ki, taa yürekten sevmediysem ben seni,
Nâmerd olayım gülüm; tükür, yûhâla beni!
Bu can uğruna fedâ, yemînliyim bir kere! ..
Sen olmadıktan sonra, neyleyim bu bedeni?

Daha duymayan varsa, duysunlar bu andımı! ..
Bilmem ki, senin için kimse böyle yandı mı?
Hem Mecnûn'a, Ferhat'a, ibret olsun bu sevgi! ..
Kerem hâlimi görüp, acabâ utandı mı?

Vücûdum cayır-cayır, olmuş alev yumağı
Zihnim, havsalam kaynar, fokurdatır dîmağı
Anla ki; perişânım, nâ-çârım, giriftârım
Fîrâkın susuzluğu, kurutuyor damağı...

Aşk kelâmı mecâzî, sensin girdabın adı
Her nefes senin için, senle var âh'ın tadı
İşitenler titredi, görenler acır oldu
Senden gayrı bilesin, cümle âlem anladı! ..

[F.S.Mehmet1453]

Annem

Besledin, büyüttün, kol-kanat gerdin
Ömründen kıymetli, zamanlar verdin
Her zaman ben oldum, en büyük derdin
Üstümde emeğin, büyüktür annem

Cennet ayağına, Hakk'tan serilmiş
Böyle güzel rütbe, sana verilmiş
Anaya isyânkâr, evlâd yerilmiş
Üstümde emeğin, büyüktür annem

Uykuyu terkettin, ben uyanınca
Başımda bekledin, hastalanınca
Gözyaşı akıttın, canım yanınca
Üstümde emeğin, büyüktür annem

Cennet ayağına, Hakk'tan serilmiş
Böyle güzel rütbe, sana verilmiş
Anaya isyânkâr, evlâd yerilmiş
Üstümde emeğin, büyüktür annem

[F.S.Mehmet1453]

Aşk

Aşk denilen bu illet; ne kânun, kural tanır,
Ne hüküm fermân dinler; ne arlanır, utanır...
Dâvetsiz kapı çalar; zannetme ki usanır! ..

Girdimi bir gönüle, nasıl yakar kavurur
Perme-perişân eder, küller gibi savurur

*Önüne geçmek* diye, deyim icâd bulmamış
Bir tutulan, bir daha aslâ iflâh olmamış
Göster! Hangi filinta, sâm-u zebûn solmamış?

Yağız delikanlı mı, yiğit mi, demez vurur
Şâh'a pençe taktımı, tâc-ı saltanât kurur

Çökmesin bir yüreğe; inletir, süründürür
Velî'yi deli eyler, Kırk hâle büründürür
Tanınmaz mecâl verir, yek-pervâne döndürür

Ne şeref, izzet kalır; ne de bırakır gurûr
Deldirir ferhât gibi, önünde dağ mı durur?

[F.S.Mehmet1453]

Bahtsız

Gün yüzü görmeyişim; sayılmaz pek de tuhaf
Ebede dek tâlihim, yâver gitmekten muaf

*Zâten doğarken bahtımdan yemişim tekmeyi,
Kahrın rütbelisini, üstlenmişim çekmeyi*

Hâkim müebbed yazmış tek celsede cezâmı;
Temyîz, fesih imkânsız; değiştirmez kazâmı

Kazırlarken Künyem'i levhâlara, çelikten
Yolumu geçirmişler, iplik geçmez delikten

İrâdem tâ özünden yüzüztü yere mıhlı
Firâsetim zincirli, basîretim çarmıhlı

Sonuç:
--Mahrûmluklar içinde, tek kulvarlı bir yarış
--Sonu programlanmış, başından belli varış...

[F.S.Mehmet1453]

Belli Değil

Yokluğundan dem vurup,
Yine hasretinle cedelleştiğim, gecenin üstüme çöktüğü bir ân
Zifiri karanlıklarda neyi ariyorsa gözlerim? ..
Ciğerlerimi kavuran,
Sînemi parçalayan bu illet
Çürüttü artik beni Hümeyrâ
Fakat yüreğim,
Neden hâlâ bedenimi ayakta tutmaya ısrâr ediyor? ..

Oysa bu güne kadar;
İstenilmediğim yeri ânında terkeden ben
Yüzüme kapatılan kapılari bir daha tıkırdatmayan ben
Arşınladığım yollara sed çekildiğinde,
Aslâ ikinci bir kez aşındırmayan ben
Ne oldu da böyle oldum Hümeyrâ? ..

Hayâlin gözümün önünden şerit olup aktığı vakit
Azgın Okyanus Dalgaları'nın, Med-Cezir kabartısıyla,
Geçit vermez kayalıkları dövdüğü gibi
Hamle yapıp, sıçrayıp dokunmak istiyorum hayâline
Bakışlarınsa artik îmâlı
Tabutluktan süzüyorsun gözlerimi
Çekil git karşımdan desem olmuyor
Ne seni kovabiliyorum
Ne gözlerimi bakışlarından alabiliyorum
İlk göz göze geldigimiz günü hatırlar mısın bilmem?
İşte o tılsım
Alamıyorum kendimi senden Hümeyrâ
Alamıyorum...

Aşk denilen bu iksîri;
Sevgi hamuruyla
Kara Sevdâ çamuruyla
Gözlerimden akan yaşlardaki acı sularla
Sabâhı beklediğim *******de,
Dipsiz bir kuyunun derinliklerinde,
Gün ışığı görmemiş ızdırâbımla yoğurmuşum Hümeyrâ! ..
Sızılarım, iniltilerim,
Lokmân'in devâ bulabileceği türden değil...
Tebâbet ilminde çâresi yok bunun
Aklın tartacağı bir yük değil bu Hümeyrâ
Mantik orjinli hendese hesâplarının çözeceği cinsten hiç değil...
Adına dert desem, dert değil
Sen değil, ben değil
Ya sen ya da ben değil
Sensizliğe isyân da değil
Ben mi sendeyim, sen mi bendesin?
Neyin ne olduğu belli değil...

[F.S.Mehmet1453]

Ben Geldim

Dönüp dolaşıp yine, bak ben geldim kapına!
Biraz ürkek, çekingen; yapıştım kulp sapına
Kim O, diye hiç sorma! Ben, bildiğin serseri
Hem mahcûb, hem de arsız, döndüm bir daha geri
Bilsen ki, pişmânlığım ne mertebede şu an;
Beslemezdin hakkımda, şüphe dolu sû-i zann

*****

Aylar var ki; avâre, şaşkın, dolaştım durdum
Girdâblarda benliği, meçhûllere savurdum
Bir ümid belirtisi, ışık; uzak noktada
Taktı peşine beni; o önde, ben arkada
Ha bu gün, belki yarın; erişmek bahâsına
Günleri nezîr ettim, umutlar hülyâsına
Fakat, kapandı yollar; beyhûdeymiş güzergâh
Kabûl etmedi beni, o şatafatlı dergâh
Yazık oldu mesâim, boşunaymış tüm gayret
Ne kadar ahmakmışım, ettim kendime hayret...

*****

Geldiğim yöne doğru, gözlerimi çevirdim
Şöyle süzdüm, düşündüm; Kaç Bin Fersâh devirdim?
Varmış olduğum mevkî, topu topu esâret
Bir geri adım için, gerek Milyon cesâret
Tekrar katetmek çok zor, bu kadar uzun yolu
Bu yolda mahcûbiyyet, bu yolda gurûr dolu

-Dedim; hisleri bırak! Mantığını duy, dinle!
Her şeyden evvel şimdi; barış kendin, kendinle!
Karınca`nın mîsâli, uzaksa da mesâfe,
Gün gelir de aşılır, zuhûr eder izâfe

*****

Yaradan`a sığınıp; Bismillah, attım adım
Hem yürüdüm sessizce, olanlara ağladım
Bir taraftan yürürken, kendimle hesâplaştım
Cevâb yok, yorum yok, yok; haddimi çoktan aştım
Bilmecenin çözümü, 'NEDÂMET' tek kelime
Affet, affet, bağışla; âh dolandı dilime
Sayıkladım ha bire; mekânsız, yurtsuz, yersiz
Çâreyi sende buldum, yine senden habersiz
Nihâyet vardım sana, dayandım eşiğine,
Al beni, yatır beni; merhâmet beşiğine...
Sen olmayanı teptim, gurûrları da deldim
Bu son dönüşüm sana, aç kapıyı ben geldim!

[F.S.Mehmet1453]

Ben Neyim?

Neyi andırıyorum, bu bir merâk konusu...
Dertlerin mübtelâsı, suskunluk Okyanusu
Çekmek ile yükümlü, tescillenmiş tapusu
Pâdişâh fermânıyla, tellâlların kurbânı
Dalkavuklar ağzıyla, sâbitleşen husbânı...

Konuşmaya hakkım yok, hem bu çok büyük ayıp
Ben de insanım dersem, ederim zarar, kayıp
Kabûl etmem gerekir, kendimi şerli sayıp
Hep ucuza satılan, insanlık pazarında
Evet sâdece hiçim, herkesin nazarında...

[F.S.Mehmet1453]

Beni Kaybettin

Yollarıma gül serip, atlas kumaş döşesen,
Sana tenezzül edip, döneceğimi sanma!

Bülbülâne vird ile, hep İsmim'i söylesen,
Geçti artık, istemem; bir daha sakın anma!

Gündüzleri düşünde, gece rüyânda görsen,
Hayâlleri gerçeğe, karıştırıp da kanma!

En ufak kıvılcımı, ısrârla körüklesen,
Duman tütmez ateşte, boşa kavrulup yanma!

Yırtık bir resim bulup; hani, bana benzetsen,
Yanılmıştır gözlerin, ben değilim; inanma!

Uzaktan, derinlerden, kısık nidâ işitsen,
Benden ses-sedâ çıkmaz; ümîdlenip, aldanma!

Bunlar hep belirtisi; kaybını bilebilsen...
Otur da hâline yan; bağır, ağla, utanma!

Oysa çoktan kaybettin, keşke anlayabilsen...
Hiç bir şey yokmuş gibi, şaşkın şaşkın davranma!

[F.S.Mehmet1453]

Bilâl

Sokakta bir Türk genci, boynunda yıldız-hilâl
Yaklaştım, sual ettim, meğer ismi de Bilâl
Dazlak yapmış kafayı, kulağında bir küpe
Bir de keçi sakalı, tamamlamış o tipe
Zincir, köstek, bilmem ne; boynunda hepsi tasma
Ceketinde halkalar, çılbırlar basma basma
Kıçına yapıştırmış, blucin denen bir don
Dizlerinde delik var, paçalar yırtık sidon
On santim topukları, ayağında pabucun,
Nonoş gibi, rengârenk, çekmiş üstüne mâcun

-Dedim; bu ne vaz'iyyet, yakıştı mı hiç sana?
Alaylı bir bakışla, ne dese iyi bana?
-Va'az, nasihât etme, bırak bu ayakları!
-Ben veririm kendime, özgürlüğü, hakları

Tabi dedim içimden, senin hiç bir suçun yok
Baban olacak godoş, bunda hatâlıdır çok
Her tarafın Türk olsa, senin cürmün ne kadar?
Allah, Kitap yoksunu, tam Şeytan`a kafadar
Zamânında terbiyen, köklü gelmemiş belli
Şimdi netîce açık, görünüyor besbelli
Yazık ki hem çok yazık, bir de yazık İsmin'e
Habeş'den hiç benzerlik, aksetmemiş cismine
Bilâl, Ahmed, Hüseyin, niceleri var daha...
Âilede kopukluk, çocuk gâfil Allah'a...
Müslüman geçinenler, bizim işimiz çok zor!
Sütü bozuk bir nesil, kanıma dokunuyor...
İpsiz, sapsız zübbeler, salınmışlar çayıra
Bu gidişât çok fenâ, benzemiyor hayıra
Çok yakında Hasan'lar, şaşmayın Hans olunca! ..
İş işten geçer sonra, belâ bizi bulunca...