İstersen Al Götür Beni

[вσυя∂¢αη]

İstersen Al Götür Beni

Ölümsüz gülüşünle başlıyorum
Her güzelliğe her sevince
Bir yağmur ince ince
Sürerken beni başka zamanlara

Zamanla yorgun hanlara
Dönüyor işte gördün her şeyim
Kuru topraklar gibi dağılıyor belleğim
Sınırsız bir boşluğu süre süre
Yorgunum çok uzaklardan geldim
Kaygılar sıkıntılar yaşadım uzun uzun
Korkuyu yakından tanıdım
Ölümsüz düşmanı oldum korkunun

Şimdi bakışınla bağlanıyorum
Kocaman bir dünyaya umutla
Bir akşam aşılmaz kaygılar
Çağırırken beni sonsuzluğuma

Sıcaklığın beni alıştırıyor
Soğuk ve yağmurlu akşamlara
Üşümüş bir kedi gibi sığınıyorum
Ellerine ayaklarına saçlarına

[вσυя∂¢αη]

Aşık Ölüye,Bir Kalp



Hadi gül gözlerime,
Bak eski tazelikte aşkıma,
Sana aşk hissediyor ruhum,
Sensiz olamıyor ebru,
Yapamıyor...

Akşam yürek kayboluyor,
Seni arıyor biliyorum.

Seni aradığı yer kalbim,

Nerdesin gözüm,
Nerdesin aşkım,
Nerdesin,nerdesin...

Belki de hala kaybettiğim yerde,
Beş sene geridesin...
Mezarındasın...

Sessiz ve edalı,
Hayatı yaşamış,deneyimli,
Benim aşkım yanında,
O da senin gibi ölü...
Deneyimli ve bir ölüye aşık artık,
Çaresiz,
Bedenden yoksun,
Karşılıksız...

[вσυя∂¢αη]

İstisna



Her kaidenin
Bir istisnası olurmuş,
Zaman gösterdi ki
Bütün kaidelerin de
Ortak bir tek istisnası daha varmış
O da benim, ben, ben…
Alıştım buna, ama
Daha kabullenemedim nedense..

Adıma hep yakışanı yaptım
Ben böyle biliyorum
İtirazı olan varsa buyursun,
Mevlana’nın dediği gibi
Olduğum gibi göründüm hep
Görünüşüm kalbimin aynası oldu,
Tanıyanlar bilirler zaten,
Öğretileni öğrendim
Fazlasını bile yaptım her daim
Ama her öğrenilen de öğretilmez ki size..
Ben bir dut ağacıyım
Kendimi öyle biliyorum
Arı istifade ederse eğer
En şifalı balı size ikram eder..
Ben bir dut ağacıyım
Elsiz bir ipek böceği yaprağımı yerse benim
En güzel libası giyersiniz elbette..
Ben bir dut ağacıyım
Ayaksız yılan da gelebilir
Ama inanın izin vermem ona, vermem..
Düşmanım da olsanız
Benim elimden
Zarar gelmesini istemem size
Dedim ya, ben
Bütün kaidelerin ortak istisnasıyım,

Garip gelecek size ama olsun
Çoğu arkadaşı kendime tercih ederim
Nedendir bilmiyorum..
Şiiri sevmişsem ondan
Satrancı sevmişsem ondan
Çiçekleri sevmişsem ondan
Ondadır hep gece yarısı
Balkonda oturup
Yalnız başıma çay yudumlamam,
Ondandır hep ondan
Gece yürüyüşlerini yağmurla beraber sevmem..

Her kaidenin
Bir istisnası olurmuş,
Zaman gösterdi ki
Bütün kaidelerin de
Ortak bir tek istisnası daha varmış
O da benim, ben, ben…
Alıştım buna, ama
Daha kabullenemedim nedense..
Dedim ya, ben
Bütün kaidelerin ortak istisnasıyım
Ve beni böyle bilin…

[вσυя∂¢αη]

Bencil Değil, Sencil bir Söylemdir Bu....

Kafa yorgun
Beden yorgun
Düş yorgun....
Gönlümü sorma...!


Belleğim izinli dünden
Bedenim de kıştan
________hazırdı zaten
Tatile çıkıyorum
Kırılan aynalarda bırakarak
_______paramparça yüzümü..

Bir eldiven gibi
Ters yüz ettikten sonra
_________ dışıma içimi
Merhaba diyorum şimdi
Sevdaya ve hayata yeniden...

Sabahtan
Günaydınlar biriktiriyorum
_________içimin sarnıcında
Artık kanatlarına yazıyorum
___________________kuşların
Durgun suların aynasına yazdığım
__________________mektuplarımı
İkişer el kendime sıktığım.....

Ezgiler topluyorum
__martı çığlıklarından
Ve tayfaların şen şakrak
_______kahkahalarından
Lodosların uğultusunu....

Bilmediğim bir dilde
-kuş dili değil-
Aryalar söylüyorum.
Serenad yapıyorum *******i
Avaz avaz penceremde
______________elimde gitarım...

Nazım Ustam’ın sözüne uyup
Fidanlar dikiyorum gönül bahçeme
Akasyalar, erguvanlar, bahar dalları...
Unutuyordum
Kocaman bir ceviz fidanı bir de
Meyve vereceğine bakmadan ama..

Bir de gül dalı uzatıyorum sana
Ucunda tetiği düşürülmüş bir gonca
Bilmiyorum beyaz mı sarı mı
_____________pembe mi yoksa?
Sevindiği besbelli,
Saklıyor sır gibi rengini ama!
Utanıyor olmalı biraz da.................

[вσυя∂¢αη]

Anlatamadım

Sevgiyi anlatamadım,
Bilmem kaç milyar hücreyle yaşayan,
Şu bomboş yüreklere...

Biz-i anlatamadım,
Bilmem kaç milyar ben-den oluşan,
Biz-den uzak ben-cillere...

Yanlızlığımı anlatamadım,
Bilmem kaç milyar kimlik taşıyan,
Adına insan denen şu meçhule...

Barışı anlatamadım,
Bilmem kaç milyar mermiyle beslenen,
Adına silah denen,mertlik bozan alete...

Dostluğu,kardeşliği anlatamadım,
Bilmem kaç milyar fitneden oluşan,
Adına zulüm denen şu ilete...
A n l a t a m a d ı m

[вσυя∂¢αη]

Marko Paşa

Senin vurdum duymazlığın
Senin aldırmazlığın
İnsanı zivanadan çıkartıyor
Hele bir yol beni dinle
Marko Paşa

Bir yerde dert çok ise
Derman yoktur bilesin
Biz
Leb demeden leblebiyi biliriz
İnsanlığa saygıdandır
Konuşanı dinleriz
Dert nedir derman nedir?
Kimin eli kimin cebindedir
Çok şükür Marko Paşa
Çok şükür biliyoruz

Bak Marko Paşa
Biz
Peygamber çiçeğinin yeşil
Yaprağında büyüdük
Ezan sesi duyulunca yürüdük
Minarede
Ezan sesi bitince durduk
Topraklarımız emek kokuyor
Çünkü biz bu toprakları
Alın teriyle suladık
Kanla yoğurduk

Bak Marko Paşa
Biz senin gibi olmadık
Ol padişah sofrasını görmedik
Sadrazam pilavını yemedik
Vezir parmağını
Dilber dudağını tatmadık
Onun için Marko Paşa
Herkes kendi yoluna yürüsün
Olmaz mı?

[вσυя∂¢αη]

Sen Sen Değilsin Artık






Aşk insana ne yapar ki
Aşk basitken ben acı çekiyordum
Anlayamıyorum kendimi
Anlayamıyorsun beni

Seni kalbime gömmek mi? Hayır!
Seni atmak istiyorum içimden
Sen ki bana sadece acı veren
Sen ki beni benliğimden eden

Adı yok sana hissettiklerimin
Yanımda olsan ne yapardım bilmiyorum
Belki sarardım önce
Sonra ağlardım,bilmeden ağlardım

Yukarıdaki sana söylüyorum
İnanmıyorum artık sana
İnanmıyorum değer verdiğine
Tek dileğim olmamış olmaktı

Ya onu bana yaz
Ya da beni her şey den sil
Beni benden nefret ettirdin
Beni hayattan nefret ettirdin
Ve işte sonunda da senden

Yok, et beni umurumda değil
Ben zaten yokum
Tek parçam kaldı acı çeken
Ve tek mutlu son var artık
O da yok olduğumu bilmeyerek yok olmaktır...

[вσυя∂¢αη]

Gidiyorum

tüm ışıkların söndüğü bu gece
hatıralara esir ettim kendimi
demir parmaklıklar indi yüreğimdeki sevginin önüne
sen yüreğimde hırçın bir deniz gibisin gönlümün kıyılarına her vuruşunda
biraz daha küsüyorum ben bu hayata
bu gece benimle tüm hatıralar
o büyük aşktan geriye kalanlar
bir yangının son külleriyiz biz
esen rüzgara yenik düşenleriz
şimdi yüreğim suskun
gözlerin inadıma durgun
gece yavaş yavaş kaybediyor rengini yalnızlığa bıraktım kendimi
hatıraları yükleyip yüreğime
gidiyorum adsız şehirlere
gidiyorum biten geceyle
terk ettiğin sevdamı da alıp
gidiyorum bilinmezliğe
bir daha hiç dönmemecesine

[вσυя∂¢αη]

Aşina Saatler



Hiç bilmediğim bir heceye göçtüm
Özel bir uda fazladan takılmış tele
Kıraçları yeşerten dokuzuncu notaya.

Hikâye anlatmayacağım, yarım kalan yolculuklar da varıştır aslında
Öyle oldu: Boş evin balkonunda oturmuş bakışıyorduk
Hiç tanımadığım şehir ha bire yarılıyordu bildik ırmak tarafından.

Öyle gözler bilinir, maral bakışlı ama dizesiz
Fersiz ama üstünde ahşap köprü olan göl
Nişangâh değil ama varılıp çalınabilir kapı.

Sözleşmemizde ‘Sen ya da başkası olabilir’ maddesi
Boş evin penceresi vukuat haberleriyle örtülü
Badana için kullanılmış topal masada rakımız...

Aykırı mektebin taze boyasını solumak biz ilk şakirtlere düştü
Çağın kenarında sözler karalama, edimler taslak
İcazet umudu yok, bizimki döne döne tedris.

Mutsuzluğun bir nedeni frendir, bir nedeni hız
Kurtarmaz kimseyi bir bölmenin camındaki bezemeler
Anlam türemez bir yerin başka bir yeri andırışından.

Yeniden örgütlemeli yüreklerde milis aşkları
Başka perdeye göçürülmüş notalarda ahengi.

[вσυя∂¢αη]

Git Gidebilirsen

Susadığında denizleri dudaklarına getirmişken
Bedenim bir günahına Cehennem ateşinde küllenmişken
Derdini güneşe asıp kederlerini rıhtımlara dökmüşken
Yeminleri unutup git gidebilirsen

Acılarına baharlarımı feda etmişken
Kalbine hedeflenmiş kurşunlara gögsümü siper etmişken
Kışın ellerin üşümesin diye umutlarımı ateşe atmışken
Güzel yarınlarını unutup git gidebilirsen

Geçmişimde ıstırapla gözyaşlarım sevişirken
Nefesimle rüzgara karışıp saçlarına eserken
Hayallerimi döşek yapıp seninle hulyalara dalmışken
Yaşanan herseyi unutup git gidebilirsen

İhanetin koynunda gözbebeklerine ağlarken
Sevdana yanmış küllerimi kamburumda saklarken
Adını kalbime ölümüne yazmışken
Ayrılık defterini elime verip git gidebilirsen

Yarınlarına sevda yüklü gemileri zincirlemişken
Kanayan yaralarını mülteci yüreğimde iyileştirmişken
Cennetin Reyyan bahcelerinde seninle yaşamak varken
Gözlerimi anılara gömüp git gidebilirsen

Çivit mavisi mürekkebimi gözlerine feda etmişken
Tek bir gülüşünle acılarım kuytularda intihar etmişken
Çorak toprağımda laleler tek tek filizlenirken
Baharlarımı alıp git gidebilirsen

Sevdana bu canımı feda etmişken
Sinsi fırtınalarda koynuna sığınmışken
Bu canımı gidişinle Azraile teslim edip git gidebilirsen