Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlamayacağım Ardından

Bırak
Yaşananlar mâzîde kalsın..
Elâlem bizi
Nasıl anarsa ansın..
Yüreklerimiz kor olup
Ateşlerde yansın..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

Güneş doğmasın artık
Uçmasın kuşlar..
Zil takıp oynasın
Yuvamızı yıkan kalleşler..
Her gün
Hayat yeniden başlar..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

Sevdâymış,
Aşkmış,
Hepsi yalan..
Neyimiz varsa,
Malımız, mülkümüz
Oldu talan..
Var git
Biraz da
Başka hayatlarda oyalan..
Çek git hayatımdan,
Ağlamayacağım ardından…

29 Temmuz 2005 Burhaniye 01:30

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlarken Gülmek

Ağlarken
Gülmek nedir,
Bilir misin sen?
Gözyaşlarıyla
tebessümün karışması..
Tıpkı,
Yağmur yağarken,
Güneşin doğması gibi..
Ağlamak nedir
Bilir misin sen? ..

24 Ocak 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlayan Gözler

Yolu sevgiden geçenler,
Bir gün olur karşılaşırlar…
Ayrılığın zor olduğuna,
Zaman gelir alışırlar…

Yıllarca ağlayan gözler,
Gün gelir de gülüşürler…
Sevenler sevgilerini,
Sevdiğiyle bölüşürler…

Temiz olunca özler,
Çiçek gibi gelişirler…
Söylersen güzel sözler,
Kızlar yoluna ölüşürler…

5 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ağlıyorum

Beni benden alan,
Sevdâlara salan,
Zamansız solan,
Güllere ağlıyorum…

Güldürmeyip ağlatan,
Yollarımı bağlatan,
Yüreğimi dağlatan,
Yıllara ağlıyorum…

Sürüm sürüm süründüren,
Acılara büründüren,
Tâlihimi döndüren,
Gül’lere ağlıyorum…

Severek baktığım,
Sevgilime taktığım,
Türküler yaktığım,
Allara ağlıyorum…

Dertlerimi paylaştığım,
Sevgiliye ulaştığım,
Zaman zaman boğuştuğum,
Sellere ağlıyorum…

3 Aralık 2000, Büyükdağdere

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ah Biz Yörükler!

Yörük derlerdi bize,
Göçerdik kışlaktan yaylaya..

Asırlar boyunca yol aldık.
Kimimiz atlı, kimimiz yaya…

Mertlik, yiğitlikle tanınırdık.
Temizdi taşıdığımız maya..

Bir zamanlar kök söktürdük.
Haçlılar’a, Doğu Roma’ya..

Türk-İslâm mührünü vurduk.
Rumeli’ye, güzelim Anadolu’ya..

Yedi düvel karşımıza çıktı.
Bizi yok edeceklerdi, güyâ! .

Mülevves el değdirmedik.
Bacımızdaki alyazmaya..

Kur’ân’dan, töreden alarak ilhamı,
Yeniden açılacağız dünyaya..

Özlem duyarız yıllardır,
Yörüklerin toplanacağı kurultaya..

Ah biz Yörükler,
Ne kadar vurdumduymazmışız ya! .

22 Mart 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen'e Mektup

Aylar oldu
ayrılalı senden..
Haberin alamıyorum
gelenden, gidenden..
Ve…
Kahroluyorum hasretinden…

Sana olan sevgimi, özlemimi;
Sana duyduğum hasreti
Anlatmak istiyorum bu gece..

Seni benden alan,
beni acılara salan ellere;
seni yetim bırakan kadere,
geçmiş, gelecek yıllara
lânet okuyorum…

Yazdığım şarkılara, şiirlere;
kitaplara, defterlere;
içinde sıkışıp kaldığım,
derdimi anlattığım duvarlara,
ilmik ilmik, desen desen
adını, sevgini dokuyorum…

Yokluğun yıkıyor,
yüreğimi yakıyor,
ataşlara atıyor beni..
gün geçtikçe çöküyorum…

Ve…
Doldum, taştım..
Diyâr diyâr dolaştım..
Çok engeller aştım..
Sonunda şaştım! ...

Seni ellere bıraktım,
koştum uzaklara;
aldırmadım hiç
kurulan tuzaklara;
nefretim, kinim
sütü bozuklara..
aldım defterimi, kalemimi
içimi sana döküyorum…

Bilsen,
ne acı kızım!
dün kucağımdaydın,
şimdi karşıdan bakıyorum…

Seni düşündükçe
Kahroluyorum,
Bir cigara, bir cigara, bir cigara
Daha yakıyorum…

7 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen'e Mektup 2

Sevgili Ahsen’im,
dayanamıyorum artık…
Gözyaşlarımla
yazıyorum bu satırları…

İnan,
ben istemedim bu hayatı..
Bu kaderi de
ben yazmadım kızım…
Bir yıldızdın elimde..
Sımsıkı tutarken,
her geçen gün kaydın gittin
avuçlarımın arasından..
Uzaklaştıkça uzaklaştın benden…

“Ya kimlere baba desin
körpe yavrum dillenirse” diye
düşündükçe kahroluyorum..
Senden uzak,
senden ayrı olmak
ölüm geliyor bana..
Ve…
yalvarıyorum Rabbim’e:
“senin başkasına
baba dediğini duymadan”
alsın diye canımı…

Duvarlara,
kitaplara,
defterlere soruyorum seni…
Fotoğraflarda görüyorum,
sevebiliyorum
o gülen gözlerini,
yumurcak ellerini…

Ben
istemez miydim kızım,
kucağıma alıp sevmeyi,
ninnilerle uyutmayı seni…
Ellerinden tutup
parklarda,
çay bahçelerinde gezmeyi
senle…
Senle ağlayıp,
senle gülmeyi
ben istemez miydim?

Senle
umutlarım,
hayallerim de kayıp gitti
avuçlarımın arasından..
Sabrettim,
senin için..
Seni görünce,
seni sevince
bir nebzecik olsun
dineceğini sandım acılarımın..
Olmadı kızım,
sen aklıma geldikçe,
seni gördükçe
daha da
depreşti yaralarım…

Benden
her geçen gün uzaklaştığını
hatırlamak bile
kahretti beni…

Biliyorum,
beni suçlayacaksın.
“babam olsan
yanımda olurdun”
diyeceksin..
Neden yanında olmadığımı,
olamadığımı
Hiç düşünmeyeceksin..
Merak da etmeyeceksin,
dinlemek istemeyeceksin beni belki..
Ben de
bir şeyleri ispatlamak zorunda
hissetmeyeceğim kendimi...

Ve...
Başımı eğip
sessizce,
ümitsizce
çekip gideceğim
o mâlûm yere…
Hoşça kal,
hep mutlu ol kızım
diyerek….

16 Kasım 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Ahsen

Ah sene,
Acımıyorum ah Sen’e…
Üzülüşüm, yanışım
Sana değil, Ahsen’e…

12 Şubat 2002, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Anla İşte!

Gözüm gözünün içine bakıyorsa,
Kulaklarımdan sesin gitmiyorsa,
Canım hep senle olmak istiyorsa,
Anla işte! Seni seviyorum…

Seni yabancı gözlerden kıskanıyorsam,
Başkalarıyla konuşmanı çekemiyorsam,
Her zaman sana karşı gülümsüyorsam,
Anla işte! Seni seviyorum…

Seni başkasıyla görünce kahroluyorsam,
Başkasının ismini andığında hasta oluyorsam,
Ben hep senin iyi biri olmanı istiyorsam,
Anla işte! Seni seviyorum…

Senin mutlu olman, beni mutlu ediyorsa,
Senin dertlerin beni de üzüyorsa,
Senin yanında güllerim açıyorsa,
Anla işte birtanem! Seni seviyorum…

23 Nisan 1993, Gaziantep

Mehmet Bicik

[Shekil]

Arzulayış

Derelerin akışında,
Bülbüllerin şakıyışında,
Kekiklerin kokusunda,
Seni duymak istiyorum.

Çiçeklerin saksısında,
Lâlelerin açmasında,
Kadınların takısında,
Seni görmek istiyorum.

Çamların serinliğinde,
Denizlerin derinliğinde,
*******in karanlığında,
Seni sevmek istiyorum.

12 Ekim 1995, Zeytinburnu

Mehmet Bicik