öZLeDiM SeNi

[вσυя∂¢αη]

öZLeDiM SeNi

Özledim seni...

Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir

Beynimi uyuşturuyor özlemin...

Çok sık birlikte olmasak bile

Benimle olduğunu bilmenin

Bunca zaman içimi nasıl ısıttığını

Yeni yeni anlyorum

Yokluğun,

Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp

Mütemadiyen bir boşluğa

Sabahları seni okşayarak başlamaları

Akşamları her işi bir kenara koyup

Seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum...

oynaşmalarımızı

Yürüyüşlerimizi

Sevimli haşarılarını

Çocuksu küskünlüğünü...

Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken;

Ve ne kadar yumuşak,

Bir çift kısık gözle kendini

Ellerimin okşayışına bırakırken.

Gitmeni asla istemediğim halde

Buna mecbur olduğunu görmek

Ve sana bunları söyleyemeden

^^Git Artık^^ demek.

Beni ne kadar çabuk unutursan;

o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa

Demek,sana ne de zor..

Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda

Bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden..

Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...

[вσυя∂¢αη]

söyle ey sevgili!
seni benim kadar seven oldu mu?
siyah gözlerine bakınca
seni sevdiğini anlatan oldu mu?
dolaşırken ıssız *******de
sensizliğin sessizliğinde kahrolan oldu mu?
her güne hasretinle başlayap
seni sensizlikte yaşayan oldu mu?
kalbindeki sevgisini, yaşamını
yalnızca sana adayan oldu mu?
ellerini tutunca, boynuna sarılınca
senin sıcaklığını sevgini yüreğinde hisseden oldu mu?
hayatın çilesini feleğin silesini
seninle unutan oldu mu?
en ufak bir seste,en ufak bir tıkırtıda
sen geleceksin diye kalbi fırlarcasına çarpan oldu mu?
kalbindeki tahtın en güzel köşesinde
bir daha kalkmamak üzere,evet bir daha kalkmamak üzere
seni oturtan oldu mu?
üzüntüsüne, mutluluğuna ve sevgisine
senin resmini çizen oldu mu?
seninle ağlayıp seninle gülen
dertlerine ortak olan oldu mu?
arkadaşın, dostun, sırdaşın
seniseni benim kadar seven oldu mu?
uykusuz akşamın sabaha varmayan *******ini
senin hayalinle süsleyen oldu mu?
ya uçurumun kenarında bir çiçek olsanda
hayatı uğruna seni kalbinde saklamak için koparmak isteyen oldu mu?
yapa yalnız karanlık odasında
senin sevginle aydınlanan oldu mu?
dertlerin kederlerin içinde çırpınırken senin sevginle ayakta duran oldu mu?
kalbi kırık hisleri buruk olsaya
senin sevgine muhtaç olan oldu mu?
şimdi,şimdi gözlerime bakta söyle
ve kalbinin sesini dinle
seni benim gibi ölümüne seven oldu mu?

[вσυя∂¢αη]

İkimizin Masalı

Sen bir çiçek olsaydın sevda çöllerinde
ömrümce yaş dökerdim kurumayasın diye
seni yalnız güneşin aklığı
güllerin sıcaklığı ile beslerdim
ve mehtabın büyüsü ile süslerdim yapraklarını
her sabah kızıllığında yeniden koklamak için

sen bir defter olsaydın, ben kalem olurdum
seni yazardım gece gündüz şiirlere, romanlara,
dağlara, bulutlara, rüzgarlara
elimin ulaştığı, gözümün gördüğü heryere seni yazardım
dilime destan, yüreğime mühür kazardım
bir ömür seninle yaşamak, seninle yaşlanmak için

sen bir ceren olsaydın avcıların önünde
sevgimi siper ederdim vurulmayasın diye
yaralarını rüzgarın diliyle okşar
güllerin eliyle sarardım
ve seni dağların moruyla gizler
pınarların diliyle seslerdim
kem gözlerden, katı yüreklerden korumak için

sen bir çoban olsaydın sürüler peşinde
kalbimde taşırdım hep yorulmayasın diye
ve kavalını rüzgarın nefesi ile üfler
çağlayanların sesiyle dinlerdim
her gece ayışığında duygularını okşamak için

sen bir kardelen olsaydın dağların eteğinde
ben yaprak olurdum rüzgarda titreyen
dört bir yana kokular saçar dururdum
her dem aşkın ile sarhoş olmak için

sen bir dal olsaydın, ben toprak olurdum
sen bir göl olsaydın, ben ırmak olurdum
kalbine akardım gece gündüz
senden uzak kaldığımda ağlar dururdum
sen güneş olsaydın, ben dünya olurdum

dönerdim ekseninde durmadan
her sabah, her akşam yeniden buluşmak için
ve saçlarını gökyüzünün mavisi ile yıkardım
her dem güzelliğinden sarhoş olmak için

[вσυя∂¢αη]

SeN SEn sEn

Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gel yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir
Gözlerin karşımda mutluluk denizi
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm
Bende sabır,sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim, düşlerimde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasada hiç kimse
Şair gönlümün,sende karar kıldığını
Ve içimin şerha,şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter...
Birgün duysan bittiğimi tükendiğimi
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek
Eğilsen yeter...

[вσυя∂¢αη]

Beni benden,Bensiz Ölüme Gidişin Aldı..

Titreyen bir ben yaşlılıktan,
Ağlayan gözlerim sensizlikten,
Ve isyankar duygularım kaldı özlemekten.
Yılların eskitemediği,
Başkalarının hissedemediği,
Gitmenin bile bitiremediği aşkını yaşıyorum hala..
Taaa ilk günkü gibi.
Bizden kalan tek resmimize bakıyorum saatlerdir.
Canımın sıkıntısına, yüzümde oluşan tebessüm,
Yüzümde oluşan tebessüme,
Gözlerimden akan yaşlar karışıyor tane tane.

Nedeni sadece bana bakan gözlerin değil,
Gözlerime bakan gözlerinle verdiğin özlemin,
Gözlerime bakan gözlerinle verdiğin sözlerin,
Söylesene hepsimi yalandı, hani nerde hislerin ?
Bak işte!
Ne sen, ne gözlerin, nede verdiğin sözlerin kaldı,
Seni benden halimi görmez gözlerin aldı,
Seni benden kendini bilmez bir nisan gecesi çaldı,
Beni soracak olursan bitanem;
Beni benden, bensiz ölüme gidişin aldı.
Ama sanma ki bu kalp dünyada kaldı,
Ve sanma ki bu sevgi ellere vardı.
Sevgim ve herşeyim, gözyaşlarımla beraber;
Birgün kavuşmak üzere,
Senin ardından, toprağa daldı.

[вσυя∂¢αη]

Bilirmisin gelmeyeni beklemeyi
Beklesem ararmisin beni
Duymak istermisin sesimi
Bilirmisin dokunmadan sevmeyi
Yapabilir misin gelmeyeni beklemeyi
Uzaktan seyretmeyi aci ama güzel
Gölgeleri izlemeyi
Ben seni böyle sevdim
Parklarda duraklarda bekledim
Bile bile gelmeyecegini
Sen konusmadan dinledim seni
Gizlice aldim elime ellerini
Ruhlarimiz gizlice bulusurken *******i bir yerlerde
Ben gölgeleri izledim
Bakislarini gülüslerini çaldim senden
Sen hiç farketmedin
Koynumda uyuttum
Hayallerini düzenledim
Umutlarini yeserttim
Ama sen hiç bilmedin
Sen baska hayatlarda
Ben seni ben gibi sevdim

[вσυя∂¢αη]

Oysa ben...Hep içimde Sakladım SeNi !!!

Sessiz bir geceydi ...
Ağlıyordum ...
Korkuyordum ...
Gece kötüydü ,,, yaşattığı da, anlatmaya çalıştığı da.
Bitmesimiydi doğru olan ?
Sen ile ben biz değil miydik ?
Sana bizi anlatabilmişmiydim ?

...

Hayır, anlatamadım.
İnanmadın.
Tuttum gözyaşlarımı yanında hep.
Utandım.
Hep güçlü bil istedim beni.

...

Seni sevmek kolay mıydı ?
Yoksa , beni sevmek mi zor ?
Gittin ...

Yarım bıraktın
Yarsız bıraktın beni
Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...

Hep susmak oldu en iyi yaptığım.
Yine susuyorum.
Bu defa, benim söylediklerime ağlıyorum.
Belki hak etmediklerine ...
Belki ,,, belki seviyor olma ihtimaline ...

...

Hep ..
hem içimde hem bana en uzak olmak zorunda mısın ?
her defasında bırakmak zorundamısın ısıttığın ellerimi ?
her ayrılıkta ,,, beni hep geri dönüşüne inandırmak zorunda mısın ?
oysa ben ... hep içimde sakladım senii !!!

...

Görüyormusun ?
Yine düşlüyorum, yine geri dönmeni umud ediyorum.
Hep bekliyorum, hep geliyorsunn ...
Sonra hayatımı alt üst edip çekip gidiyorsun ...


Sen ,
Yine
Yarım bıraktın
Yarsız bıraktın beni
Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...

Her defasında doyamadım sana ...
Bakamadım dilediğimce ...
Şöyle içimdenn sımsıkıı sarılamadımm ...
Koklayamadımm , kokunu alamadım yanıma ...
Mesafeler değildi seni ve beni engelleyen .
Sen ve ben , biz olamamıştık bir türlü gerçekten.
Anlatamamıştık bizi ...

Yine döneceksin, biliyorum .
Hissedebiliyorum .
Son hoşçakalın diğerine çok benziyordu sevdiğim kadın.
Beni seviyorsun ...
Seni seviyorum ...
Ne olur ,
Beni,
Yarım bırakma
Yarsız bırakma
Issız bırakma ...

[вσυя∂¢αη]

Bu GüN GünLerdeN SeN .!.

bugün günlerden sen,

ve saat tam seni vuruyor yine!

ah senn!

her çaldığın şiirimde akrep biraz daha yaklaştı yelkovanına...

sen kaçmayı tercih ettin...

zaman zamanlığını sergilemekten vazgeçmiyor...

bak!

saat yine senn!


ama aklında bulunsun!

bir dahakine saatin vurduğu değil

ertelediğim kendimin ihtilali olacaksın sen

[вσυя∂¢αη]

Sen

Saatler yine seni vuruyor
Gecenin en dip yerinde
Düşünmekteyim,
Kimse anlamasın,
Kimse görmesin diye
Seni seviyorum
Yüreğimin en ulaşılmaz, en çocuk
En masum yerinde seni öpüyorum
Bazen nefret ediyorum senden
Ama en nefret ettiğim anlarda
Daha bir farklı seviyorum seni
Bir ananın ,
Yavrusunu sevdiği gibi
Okşuyorum yüzünü, ellerini
İşte ozaman yaşadığımı anlıyorum
Sen zamansın ,
Yanındayken herşey avuçlarında
Sen aşksın ,
Sen hüzünsün
SEN,ARTIK BENSİN...

[вσυя∂¢αη]

ben en çok *******in adını seviyorum

ilk defa acı çekerek özlüyorum seni,
ve de *******e öyle isyanım ki...
ne zaman gece olsa bir burukluk çöküyor içime
lanetler yağdırıyorum gecenin zehir zemberek karanlığına..
Sonra susuyorum ve seni düşünüyorum,
aklıma önce o gülüşün düşüyor,
acı bir tebessüm beliriyor yüzümde çok sürmüyor
gecenin katran karası karanlığı bozuyor.
Seni kaybettiğim geceyi hatırlıyorum,
kahroluyorum.
Oysa ne hayallerimiz vardı hatırlasana....
Bir anlık öfke bir anlık sinir ve gecenin ürpertici karanlığı..
Bunlar hazırlamıştı ayrılığımızı.
İsyanım da azalıyor lanetlerim de,
çünkü sabahın ilk ışıkları vuruyor ağlayan gözlerime....[/