|
10-03-2007, 07:58 PM
|
#1 |
|
ÇaKaL Üye
 
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Şİİrler Devam....
Senin yokluğunda
Dicle’de dalgalar ağıt yakar Yüreğimin derisi yüzülür Uyuz ******* uzadıkça uzar Amed’in sessizliği, senin yokluğun Issızlığın dayanılmaz sınıra yaklaştığında Ve gecenin ufkunda Senin ayak seslerinin olmayışındandır Dalgalar ağıt yakar Dicle’de Gecem kurşun gibi ağır Ayrılık çöker yüreğime Issızlığın dikeni kanatır Düşündükçe çocukluğumu. Her dem vuruldum zamana Ey kimliği okunmayan gece Bu kentin labirentlerinde Kaç kişi var? Benim gibi kimliksiz ve de sensiz Kahır acı ve hasretlik Çiftleşir yüreğimde Düşlerin bekçisi surlu kentimde Geceye esir olur yüreğim Savunmasız ceylan yavrusudur Durmadan vurulur bu yürek Yangın olur düşlerim Sensiz aç ve çırılçıplak Ciğerlerim hasret çeker yokluğunda Dicle’de dalgalar ağıt yakar Bir avcı vurur gülüşlerimi Turnamdan haber gelmez Kanatlarım kırık Kan revan içindeyim Bel vermem zamana Örselenir yüreğim, düşlerim kırılır Dicle ağlar, ağlar kudurur Sahipsizliğime, yalnızlığıma Dalgalar ağıt yakar İsa Tekin 15.07.2007 ŞAİRİN DİLİNDEN ŞİİRİN HİKAYESİ Dicle Nehri Tarih boyunca hep acılara tanıklık etmiştir.akışında ve sesinde hep dalgalar bu coğrafya insanının acılarına tercüman olup ağıt yakmıştır.39 medeniyet görmüş.eski adı TİGRİS dir.çok canlar almış.Mezopotamya’nın atardamarıdır.toprağa hayat ve can vermiştir.biz acılarımızı hep Dicle’ye salarız bir daha geri gelmesin diye.bu şiirimde de ıssızlığımı ve acılarımı Dicle’ye salıyorum.umutlu ve güzel yarınlar geri gelsin diye… |
|
|
|
10-03-2007, 07:59 PM
|
#2 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
Seni Çok Ama Çok Seviyorum
Itiraflara soyundum. Evet seni gerçekten çok ama çok seviyorum. Gözlerine dalip gittigimde beni benden alip götüren masumiyetin, Saf ve kendine has güzelligin. Ask sarkilarini severek dinleten sihrin ve gözlerimin içini güldüren sevecen marifetin. Hosnutum. Hatta mutlu. Ama buruk. Ben içten ve inanabilecegin kadar hos sevebilirim seni. Su anda yakin oldugum kadar hiç sana yakin olmadim belki de. Gün geçtikçe daha da yakinlasiyorum uzaktan da olsa. Sende kesfettigim her bir tepenin zirvesinde bir sonraki tepeyi görüyorum. Ve onunda zirvesine varmak üzere tekrar yola çikiyorum. Her yolculukta bugüne kadar ne kadar uzak ve yanlis yönlere gittigimi görüyorum. Sende dogruyu buldugumu hissettikçe ve sinirsizligini kesfettikçe bir kere daha tamamen sende olmanin keyfine variyorum. Dogru olan her tarifle ve anlatamadigim bir tabirle seni seviyorum. Ask demiyorum. Ölümlü olmasi korkutur beni. Sana gelene kadar askti. Artik sinirsiz ve gerçek sevgi. Doyumsuz sevgi. Gözlerimi yasartabilecek kadar aci olan ne olabilir sende? Aci mutluluk yada baska birsey? Ne dersen de! Tarifsiz o kadar çok duygu varmis ki sende... Deli düsüncelerimi saptiran, sinir düsmanimi yaktiran, tek bir resme saatlerce baktiran, Bir damlayla aglatmaktan öte bir hissi tattiran, yok canimdan sönmüs küllerimle beni tekrar yaktiran, Uykumda sayiklattiran, hep benden öte inanmaya korktugum herseyi bana inandırarak yasatan ilk ve tek kisisin. Sensin! Zayifliklarim ve hatalarimdan korkma. Içtenligimi yansıtamamamın suçluluk duygusunu bana yasattirma. Unutma ki sen bir yikinti aldin. Yillarca kalbini emanet ettikleri tarafindan satilmis birini aldin. Insanlik sevgisine ve hayata güvenini yitirmis zor bir insani aldin. Gelgitlerden yorgun bir dalgaya kucak açtin! Uçsuz bucaksiz denize son umutla bakip ta gözlerini yummus ve zifiri karanliktan ayrim yapamadan kapattigim gözlerime yansiyan bir isiksin sen. Kaybetmeme arzusuna ve hirçinligina bulandigim los tebesümlerimin aynasisin sen. Daralmis umutlarimin içinde kivranirken bulabildigim tek çikis noktamsin sen. Sona ermeyen izdirabimla çöllerden çikamazken tek bir damla halinde dudagima damlayan yandigim o tesadüfsün sen! Varligim ve yoklugumsun! Kokuna bulanip ta uykusuz kalmak. Benden artan o güzel uykuya dalmisken sana bakmak. Sana kizmak... Seni kizdirmak... Görmüyormus gibi yaparak aslinda her an seni gözlemek. Farkini her hareketinde bir kere daha çözmek. Senden ileri gidememek. Beni dize getiren bir tutku oldugunu görmek. Sana sarilmak. Seni simsiki sarmak. Sevinçli hayallerimde haber verecegim ilk kisi olarak seni düsünmek. Senin için dua etmek. Aglamak... Öylesine güzel ve tarifsiz hos... Oynamaktan deli zevk aldigim deli arkadasim. Içkisiz masalarda kendimi kurtardigim anlayisli ve hararetli dostum. Evcilligimi hos bulan biricik evcilim. Sorumsuzlugumda bana kaslarini çatan çekindigim. Sevginden simariyorsam eksik kalan yanlarimin farkli taskinligindandir. Beni kaybetme! Seni kaybetmeyecegim! Korkuyorum ve korkumun hep bu sekilde tazelenmesini diliyorum. SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:00 PM
|
#3 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
Seni Çok Ama Çok Seviyorum
Itiraflara soyundum. Evet seni gerçekten çok ama çok seviyorum. Gözlerine dalip gittigimde beni benden alip götüren masumiyetin, Saf ve kendine has güzelligin. Ask sarkilarini severek dinleten sihrin ve gözlerimin içini güldüren sevecen marifetin. Hosnutum. Hatta mutlu. Ama buruk. Ben içten ve inanabilecegin kadar hos sevebilirim seni. Su anda yakin oldugum kadar hiç sana yakin olmadim belki de. Gün geçtikçe daha da yakinlasiyorum uzaktan da olsa. Sende kesfettigim her bir tepenin zirvesinde bir sonraki tepeyi görüyorum. Ve onunda zirvesine varmak üzere tekrar yola çikiyorum. Her yolculukta bugüne kadar ne kadar uzak ve yanlis yönlere gittigimi görüyorum. Sende dogruyu buldugumu hissettikçe ve sinirsizligini kesfettikçe bir kere daha tamamen sende olmanin keyfine variyorum. Dogru olan her tarifle ve anlatamadigim bir tabirle seni seviyorum. Ask demiyorum. Ölümlü olmasi korkutur beni. Sana gelene kadar askti. Artik sinirsiz ve gerçek sevgi. Doyumsuz sevgi. Gözlerimi yasartabilecek kadar aci olan ne olabilir sende? Aci mutluluk yada baska birsey? Ne dersen de! Tarifsiz o kadar çok duygu varmis ki sende... Deli düsüncelerimi saptiran, sinir düsmanimi yaktiran, tek bir resme saatlerce baktiran, Bir damlayla aglatmaktan öte bir hissi tattiran, yok canimdan sönmüs küllerimle beni tekrar yaktiran, Uykumda sayiklattiran, hep benden öte inanmaya korktugum herseyi bana inandırarak yasatan ilk ve tek kisisin. Sensin! Zayifliklarim ve hatalarimdan korkma. Içtenligimi yansıtamamamın suçluluk duygusunu bana yasattirma. Unutma ki sen bir yikinti aldin. Yillarca kalbini emanet ettikleri tarafindan satilmis birini aldin. Insanlik sevgisine ve hayata güvenini yitirmis zor bir insani aldin. Gelgitlerden yorgun bir dalgaya kucak açtin! Uçsuz bucaksiz denize son umutla bakip ta gözlerini yummus ve zifiri karanliktan ayrim yapamadan kapattigim gözlerime yansiyan bir isiksin sen. Kaybetmeme arzusuna ve hirçinligina bulandigim los tebesümlerimin aynasisin sen. Daralmis umutlarimin içinde kivranirken bulabildigim tek çikis noktamsin sen. Sona ermeyen izdirabimla çöllerden çikamazken tek bir damla halinde dudagima damlayan yandigim o tesadüfsün sen! Varligim ve yoklugumsun! Kokuna bulanip ta uykusuz kalmak. Benden artan o güzel uykuya dalmisken sana bakmak. Sana kizmak... Seni kizdirmak... Görmüyormus gibi yaparak aslinda her an seni gözlemek. Farkini her hareketinde bir kere daha çözmek. Senden ileri gidememek. Beni dize getiren bir tutku oldugunu görmek. Sana sarilmak. Seni simsiki sarmak. Sevinçli hayallerimde haber verecegim ilk kisi olarak seni düsünmek. Senin için dua etmek. Aglamak... Öylesine güzel ve tarifsiz hos... Oynamaktan deli zevk aldigim deli arkadasim. Içkisiz masalarda kendimi kurtardigim anlayisli ve hararetli dostum. Evcilligimi hos bulan biricik evcilim. Sorumsuzlugumda bana kaslarini çatan çekindigim. Sevginden simariyorsam eksik kalan yanlarimin farkli taskinligindandir. Beni kaybetme! Seni kaybetmeyecegim! Korkuyorum ve korkumun hep bu sekilde tazelenmesini diliyorum. SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:01 PM
|
#4 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
sonu belli olmayan bir sevdaya
bile bile yelken açtıysak, ve sonunda acı çeken yine biz olduysak, söyle bunun suçlusu kim? şu anda seni düşünüyor, senin için içim acıyorsa, gözlerimden düşen bu damlacıklar senin içinse soruyorum sana bunun suçlusu kim? söyleyebilirmisin bana bu yaşananların sorumlusu sen misin yoksa ben miyim? her insan gibi bende çıkmazda suçlayacak birini yada birilerini, bir suçlu bir sorumlu arıyorum. arıyorum ama ne bir suçlu nede bir sorumlu bulamıyorum. sesini duymak huzur veriyorsa bana kimbilir yüzünü görmek neler yaşatacak? ama ikimizde biliyoruz ki bu yaşananlar bundan ileri gidemeyecek. yüzünü görmek ,yüzümü görmen belkide hiç olmayacak mahşere kalacak. söyleyebilirmisin bana neden? söyleyebilirmisin bu yaşananların suçlusu kim SEN mi BEN mi??????? |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:03 PM
|
#5 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
Gözlerin,
gözlerime değince, felaketim olurdu, ağlardım Beni sevmiyordun, bilirdim Bir sevdiğin vardı, duyardım Çöp gibi bir oğlan, ipince Hayırsızın, hayırsızın, biriydi fikrimce Ne vakit, karşımda görsem Öldüreceğimden korkardım Felaketim olurdu, ağlardım Ne vakit, Maçka'dan geçsem limanda, hep gemiler olurdu, ağaçlar, kuş gibi gülerdi, Sessizce bir cigara yakardın parmaklarımın ucunu yakardın Kirpiklerini eğerdin, bakardın Üşürdüm, içim, ürperirdi Felaketim olurdu, ağlardım, Akşamlar, bir roman gibi biterdi Jezabel, kan içinde yatardı Limandan bir gemi giderdi, sen, sen kalkıp ona giderdin Benzin, mum gibi giderdin, sabaha kadar kalırdın, Hayırsızın, biriydi fikrimce, güldü mü, cenazeye benzerdi Hele, seni kollarına aldı mı, felaketim olurdu, ağlardım, ağlardım … ve O'na, Gözlerime Düşen Yağmura.... |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:03 PM
|
#6 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiç bir şeyimiz yok.
Yine de yüreğimden gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum, seninle konuşuyorum... Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım, kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda... Bir ihtimal gelişine sığındığımı farkettiysem de, engel olamadım gurursuz ama umutlu hasretine... Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum, imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor... Bir çocuk gibi isteklerimi bastıramıyorum... Çalmayan telefonuma elim gidiyor, sana halen bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum... Bende olan seni, hiç kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin nasıl olduğunu, gülüp gülmediğini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum... İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum! Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı... Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum... Anlamsız ve cevapsız sorular hıhzırca sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım falıma... Gözlerimi gelişlere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş itiraf etti sonunda... Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil... Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı, kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini, sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi, dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de hiç niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum... Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana... Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi... Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda degilsin ki? Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana... Gittin! Belki de hiç gelmemiştin ben, geldiğini sandım... Ayak uyduramadım yorgunluğuna... Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım... Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın; dokunuşlarında kendini bulan... Ama! En çok da imkânsızın oldum... Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum... İnanamadığın, Yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum... Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum? Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk... Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini, öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum... Gittin! Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi... Suskunluğun en büyük silahındı, suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak... Söylesene unutulmak kime yakışıyor? Unutan sen olsan da sana bile yakışmıyor ... Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor... Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum benim kırgınlığım aşk'a... Sen üstüne alındın... |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:03 PM
|
#7 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
Devamız; Derdiniz Olmasın
İdeallerimiz vardır, Gerçekleşmesini beklediğimiz… Beklentilerimiz vardır, Mutluluk diye düşündüğümüz… Düşüncelerimiz vardır, Şifa umduğumuz… Ne varsa istediğimiz iyilik adına, Bizim olsun… ANCAK; HİÇBİR DEVAMIZ BİR BAŞKA İNSANA DERT OLMASIN… |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:04 PM
|
#8 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
SEN GELSEN YETER
Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden... Dağ başı yalnızlığı ölümden beter. Hiç kimse aramasa sormasa beni Sen gelsen yeter... Huzur ellerinin güzelliğidir. Gözlerin karşımda mutluluk denizi. Her sabah soframızda ekmeğimizi Sen bölsen yeter... Yüreğim seninle yaylalar kadar serin Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam Sen dolsan yeter... Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm. Bende sabır, sende naz... Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter... Duymasa da hiç kimse Şâir gönlümün, sende karar kıldığını. Ve içimin şerha, şerha yarıldığını Sen bilsen yeter... Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi. Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek. Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek, Eğilsen yeter... |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:05 PM
|
#9 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
TÜRKİYEM
Aşkınla yandım da hiç doymadım Bulamadım dünyada senden güzelini Bağlandım, ateşinle yandım Doya doya seni kendimde buldum Türkiyem. Her bir yanın ayrı bir dantel Yazın da, kışın da, baharın da Sana baktım aşık oldum Türkiyem seni kanıma işledim. Ayyıldızın yükseldikçe coştuk, coştuk Millet olarak yüzyıllardır peşinden koştuk Semanla yükseldik birleştikçe Benim canım yurdum, güzel TÜRKİYEM. |
|
|
|
|
10-03-2007, 08:06 PM
|
#10 |
|
ÇaKaL Üye
Üyelik Tarihi: Sep 2007
Konum: istanbul
Yaş: 43
Mesajlar: 1,020
Teşekkür Etme: 14 Thanked 35 Times in 30 Posts
Üye No: 44374
İtibar Gücü: 1520
Rep Puanı : 1562
Rep Derecesi :
Cinsiyet : Erkek
|
ÖYLESİNE GİTKİ GİTMEMİŞ GİBİ
Gelişin gibi sessiz olsun gidişin Haydi git Ardın sıra baktığıma, Her biri canımdan bin parça söken kırmızımsı güller bıraktığıma aldırmadan Acımadan perişan hâlime ve kulak asmadan gitmesin diye sessizce yalvaran kalbime Haydi git!.. Öylesine git ki, gitmemiş gibi Sıcaklığın tâzeliğini korusun hep Kıyıda, köşede kaldığımda ısıtacak beni Hep taze buğusu yüreğimde sevginin Hiçbir şey bitmemiş gibi Hep içimde kalsın izleri Gözlerinin buğulu eylülsü rengi... Haydi git!.. Her kapı çalınışında sevineyim sen çalmışçasına, mutlulukla dolayım, seni karşılamışçasına Hasretinle dolarak, hiç ayrılmamışçasına Haydi git!.. gözlerin arkada kalmadan, vedâ etmeden ağlayarak ve ağlatmadan.. Dayanacağım, her ne olursa olsun sensizliğe Gökler, yerler olsun şahit!.. Sabrım bitmeden haydi... Aklım gitmeden haydi Yoksa sen olacaksın ölümümün sebebi Dayanabilirsen öylece gitmeye, haydi... Öylesine git ki, hiç gitmemiş gibi.. Verdiysen kesinkes gitmeye karar Öyle bir iz bırak ki Bitmemiş gibi |
|
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
