GERÇEK BÖCEKÇİL veya ADİ YARASALAR

[F@sTaLaFisT@]

YAZ AKŞAMLARI köy yollarında veya meydanlarda uçtuğunu gördüğünüz yarasaların çoğu gerçek böcekçil veya adi yarasalardandır. Bunlar yakından tetkik edilince sevimli hayvancıklardır. Bir kere hiç biri pek büyük değildir; hatta bazıları fevkalâde küçüktür. Adi yarasanın pırıl pırıl küçük gözler ve kalkık bir burunla süslü minik yüzü yumuşak bir kürkle kaplıdır. Dişleri, bir çocuğun derisini dahi delemeyecek kadar ufaktır. Bol miktarda böcek tüketen bu yaratıklar, dünyayı insanoğlu için daha rahat bir yer haline getirmektedirler. Adi yarasalar dünyanın her yerinde bulunurlarsa da en çok ılımlı kuşaklara rağbet ederler. Ne çare ki, buralarda da şiddetli iklim değişiklikleriyle karşı karşıyadırlar. Hava soğuyunca, gıdaları olan ufak uçan böcekler ortadan kaybolur. Bunun üzerine adi yarasaların büyük bir kısmı yeraltı mağaralarına çekilerek, kıtlık aylarını uyuyarak geçirirler. Başka adi yarasalar sonbaharda kırlangıçlarla birlikte güneye göç ederler ve kışı ılık ve güneşli bir iklimde geçirirler.
Kuzey Amerika gümüş tüylü Yarasası bu âdetlerin ikisini de şahsında birleştirmektedir. Yazın aşağı yukarı herkesten uzak yaşamasına rağmen, sonbaharda bazen binlerce yarasadan meydana gelen sürüler güneye doğru seyahate çıkarlar.