Söz Ver

[GooD aNd EvıL]

yokluğunun son damlası düştü gözüme..
ve karıştı yağmura binbir hüzün...
rüzgar bile ağlıyor halime..
yabancı bir yolcu gibisin...
geldiğin günden beri şenlendi bu şehir..
can geldi..
renk geldi yüzüne..
sevmeyi öğrendi en kalpsizler bile..
tüm dualarım gitmemenden yana..
yoksa yine yuvalanacak hüzün..
ve vuracak beni..
anlatamadıklarım gözyaşlarımda gizli..
sense yüreğimin en derininde..
cesaretim yok gitme demeye..
yanlızca hissetmeni bekliyor gönül..
yıllar öncesinden gelen bir sese kulak veriyor..
ve şahlanıyor..
fırtınalar kopuyor içimde..
geldiğinde yuvalanan hüzün..
darmadağın şimdi..
ve her bir yerinde şehrimin papatyalar boy veriyor..
ne olur öksüz bırakma onları..
yetim bırakma..
gideceksen döneceğine söz ver.
dönmeyeceksen niye geldin..
dönmeyeceksen benim adıma ölüme söz ver..
kar altında kalan buğday tanesi gönlüm..
senin sularınla yeşerecek..
senin sıcaklığınla eriyecek binlerce buzul..
dönmeyeceksen benim adıma ölüme söz ver..
bir daha kaldırmaz bu şehir o kadar hüznü..
yada kal yanımda ..
hep yanımda olacağına
gözlerime bakıp..
bana söz ver.....