herkesin bir hikayesi olmalı..

[KoJiRo]

herkesin bir hikayesi olmalı, ama herkesin.uzun yada kısa bir hikaye.

olmayanlara hikayeler yazılmalı.az yaşayanların öyküsü kısa, çok yaşayanlarınki bomboş olmamalı.ne tamamen trajedi, nede tamamne komedi.tam bir dram olmalı: hüzünlü satırlar, komiklere galebe çalmamalı.düşünceli cümleler kurulmalı,en anlamsız görünen yerlerde bile.insanı can evinden vurmalı bu cümleler.geriye dönüp baktığında altı çizili satırlarla karşılaşmalı insan.hikayesini unutmamalı.

sağlam diyaloglar bulunmalı hikayede.monologlar gibi değil,diyalog gibi diyaloglar.dinlenen ve cevap verilebilen yahut cevap bile verilemeyen.susmalar bile çok şey anlatmalı, üç noktalara çok şey sığmalı.her okuyan anlamalı, ama her okuyan kendi seviyesine göre başka şeyler anlamalı.
insan bu hikayenin kahramanı olmalı, ama sırf bir hikayede yer alıyor diye değil, gerçekten bi kahraman olmalı.hayat değilse bile mutlaka bierşeyleri kurtarmalı.gittiğinde birşeyler eksilmeli,geldiğinde birşeyler tam olmalı.

herkesin bir hikayesi olmalı.hikayesi olduğunu bilmeli.başka hikayelerde yan unsur olmaktan çıkıp kendiş öyküsünü yaşamalı.sağlam bir karakter çizmeli öyküde.öyle, yalpayalın durmamalı.başka öykülerden kopya çekip durmak yerine, kendi orjinal hikayesini yazmalı.

her sayfasında farklı bir tad bulunmalı, kendini tekrar etmemeli.her kelimesinde bir anlam bulunmalı, insanları boşu boşuna meşgul etmemeli.her soru işareti gerçek bir soruyu sormalı.cevabını vermese bile, cevap düşünmeye zorlamalı okuyanı.her ünlemi gerçek bir şaşkınlığı barındırmalı.hiç birşey normal/tabii karşılamamalı insan.daima şaşırabilmeli.

lüzumsuz konuşma çizgileri olmamalı, lüzumlu olduğunda ise mutlaka çizilmeli.hatalar yapıldığında üstü çizilip, yeni bir sayfa açılmalı.bir solukta okunmalı, asla sayfanın köşesi katlanıp daha sonra okunmak üzere bırakılmamalı.o kadar akıcı olmasına rağmen, akıp gitmemeli, insanın aklında durmalı.aklında duruken kalbine akmalı.
herkesin bir hikayesi olmaı.uzun koşular içinde biraz nefes alan, kısa denemeler içinde kendini dinleyen, bittikten sonra değil, daha yazılırken okunan bir hikaye.

en güzel yeri 'son'u olan bir hikaye.