Üç Hayat ve Bir Kadın

**GooD aNd EvıL** · 10-21-2007, 04:29 PM

Seni şiirle kısaltmak zor
Sen yaşam gibisin
Engin uçsuz bucaksız...

Kırk yıllık ömre üç ayrı hayat sığdırmışsın
Kavgalar meydanlarda korkusuzca
Gözü kara atılmışsın ön saflara
Babasının nazlı kızı
Kendini adamış bu yollara.

Sevdalar yaşamış
Büyük kavgası gibi
Bir zamanlar sevmiş bir adamı
Adam sanki masallardan çıkmış beyaz atlı prens

Mutluluk sanmış yaşadıklarını
Her şey önüne serilmiş mal, mülk, para

Rüyadan uyanmış sonra
Demiş bu bir kâbus
Bu ben değilim!

Aramaya koyulmuş kendini
Yine meydanlarda yine ön saflarda
Bu fırtınanın ortasında bulmuş onu

Gerçek aşk

Kavgası gibi büyük
Kavgası gibi yüce
Aşk engel tanımazmış
Engelleri devirmiş bir bir
Güneşe gerek yok!

Gözlerindeki ışık aydınlatır ısıtır
Olmuş dünyayı
Belki de kıskanmış doğa bu mutluluğu
Ay ve güneş sönük kalmış çünkü.

İşte bu nedendendir belki de
Baharda çiçekler açacakken
Kara kış gelmiş inadına
Kâbus gibi günler
Gözyaşları sel olmuş denizlere karışmış

Ve farkına varmış ki
Onun da bir Deniz'i varmış...

Deniz ışık ışık
Deniz dalga dalga sarmış onu
Ve Deniz'e öyle bağlanmış ki
Deniz onun büyük kavgaları
Deniz onun büyük aşkları olmuş.

Bir tarafında karanlık
Bir tarafında uçsuz bucaksız Deniz
Karanlığa bir perde çekmiş...

Ve bir gün bu perde yeniden aralanmış
Yine kâbuslar...

Bir gün aniden
Bir ışık belirmiş nur gibi
Ne olduğunu bilmeden uzanmış ona doğru
Yüreği yeniden çırpınmaya başlamış
Yaşam vermiş ona.

O bir yaşam, o bir can
O bir muratmış
Dilek ağacına bağlanan...

"Filiz'e..."

10-21-2007, 04:29 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57903 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Üç Hayat ve Bir Kadın Seni şiirle kısaltmak zor Sen yaşam gibisin Engin uçsuz bucaksız... Kırk yıllık ömre üç ayrı hayat sığdırmışsın Kavgalar meydanlarda korkusuzca Gözü kara atılmışsın ön saflara Babasının nazlı kızı Kendini adamış bu yollara. Sevdalar yaşamış Büyük kavgası gibi Bir zamanlar sevmiş bir adamı Adam sanki masallardan çıkmış beyaz atlı prens Mutluluk sanmış yaşadıklarını Her şey önüne serilmiş mal, mülk, para Rüyadan uyanmış sonra Demiş bu bir kâbus Bu ben değilim! Aramaya koyulmuş kendini Yine meydanlarda yine ön saflarda Bu fırtınanın ortasında bulmuş onu Gerçek aşk Kavgası gibi büyük Kavgası gibi yüce Aşk engel tanımazmış Engelleri devirmiş bir bir Güneşe gerek yok! Gözlerindeki ışık aydınlatır ısıtır Olmuş dünyayı Belki de kıskanmış doğa bu mutluluğu Ay ve güneş sönük kalmış çünkü. İşte bu nedendendir belki de Baharda çiçekler açacakken Kara kış gelmiş inadına Kâbus gibi günler Gözyaşları sel olmuş denizlere karışmış Ve farkına varmış ki Onun da bir Deniz'i varmış... Deniz ışık ışık Deniz dalga dalga sarmış onu Ve Deniz'e öyle bağlanmış ki Deniz onun büyük kavgaları Deniz onun büyük aşkları olmuş. Bir tarafında karanlık Bir tarafında uçsuz bucaksız Deniz Karanlığa bir perde çekmiş... Ve bir gün bu perde yeniden aralanmış Yine kâbuslar... Bir gün aniden Bir ışık belirmiş nur gibi Ne olduğunu bilmeden uzanmış ona doğru Yüreği yeniden çırpınmaya başlamış Yaşam vermiş ona. O bir yaşam, o bir can O bir muratmış Dilek ağacına bağlanan... "Filiz'e..." __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)