Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Acılarla Olgunlaşıyor İnsan Ana

Sadece doğurmayla özdeş tutulamaz
Her yürekte yârdır adınız
Kırlarda papatyalarcasına
Sevgiyle kucak açmalarınız, beklentisiz
Ne biz doyduk sevilmeye
Ne siz sevginizi esirgediniz

Kederimiz, tasamız yüreğinizde
Kendiniz yağmur, yaştaydınız
Bizse sıcacık koynunuzda
Büyürken dertsiz, tasasız
Her zaman bizimle aynı yaştaydınız

İçin için yanarken içiniz
Sönmez ışıksınız bizler için
Acılarınızı bizden gizleyen
Sırrı çözülmez gizler siniz

Gam neşeden vefalıymış
Tanımamışsın baharı, yazı
İçine düşürmüşler hep sızı
Kimseciğin olmamış
Edebileceğin nazı

Ne çok şeydir, ne çok şey anlatır o kelime
Aklın, yüreğin almadığı neler sığdırır içine
Doyamazken sıcağına, şefkat dolu kucağına
Hep, büyüyüp adam olmamı istiyordun; oysa
Çocuk kalabilmek için neler vermezdim Ana

Cennet niye ayakları altına serilmiştir anaların
Şimdi daha iyi anlıyorum, var benim de yavrum
Benim için eriyip tükenmeyen ışık kaynağıydın
Titrek de olsa ışığında aydınlanıyorken ben
Mum gibi azar, azar yiyordun bedeninden

Umutla beklemek güzeldi, her akşam yolunu
Kalmayınca bekleyeniniz, kırılınca kanadınız
Kolunuz; kalırsanız öksüz, anasız, beklentisiz
Asıl ondan sonra başlıyor en büyük yalnızlık
En büyük acı, en zor beklemek, beklentisiz

Önceleri sızlatıyor öksüzlük, yetimlik
Bir yanımız hep karanlık, karamsarlık
Şimdi bu ihtiyar dal, çürüyen ip
Bunca acıyı nasıl kaldıracaklar.
Acılarla olgunlaşıyor insan Ana


(06.04.2007 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Aciz Kalıyorum

Dünya üstünde o,
O kadar çok şiir yazılmışki...
Aşk üstüne, sevgili üstüne,
Sevgililerin güzelliği üstüne.

Ama, hiçbiri kafi değil sevgilim
Seni, senin güzelliğini ifade etmeye.
Çok ama çok aciz kalıyorum
İnan, seni şiirlerle anlatamıyorum diye.

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Ağır Zeybek

Bu gün televizyonda izledim
Eti budu yerinde, yalın ayak bir kadın
Bütün hatlarını meydana çıkaran
Parlak simli bir kıyafetle
Ağır zeybek oynuyordu

Erkekler üstsüz, göbeğinde, kulağında küpe
Altlarında kara don, potur,çizme yerine
Altın renkli ince bir tayt, yalın ayak, sanki köçek
Terk edince erkeler ağır zeybeği
Meydan boş kalmış, haydi kadınlar meydana!

Efem! .. Kemiklerini sızlattık; sürdüremedik şanını
Erkekler merak salınca oryantale, köçekliğe
Sıyırdılar ellerinden hamuru
Bir tek Zeybek kalmıştı oynamadıkları!
Şimdi onu da sahiplendi kadınlar

Meydana çıkınca efeler, kabarırdı göğüsler
Kahramanlık duyguları kaplardı benlikleri
Ağırlığı da kalmadı zeybeğin kadınlarla
Ortalığı kaplamışken şehvet kokuları
Şimdi nasıl yaşayabileceğiz bu duyguları

Şimdi kime, ne yüzle sitem etmeli
Erkeklerimiz yüz çevirince zeybeğe
Tebrikler, yürekli, bilekleri kuvvetli
Erkek kadınlarmış valla
Sahip çıktılar, erkek oyunu bildiğim zeybeğe

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Ağzınla Kuş Tutmak

Ağzınla kuş tutsan yaranamazsın
Yaranamazsın kimseye bu memlekette
Bir kuş tutsan ikincisini sorarlar adama
Niye iki tane tutmuyorsun diye

Bir zamanlar bir işi iyi bilmek ve yapmak yetiyordu
Taştan bile çıkarılabilirdi ekmek. Onunda kıymeti yok
Şimdilerde, taştan ev yapan kalmadı, sokaklar asfalt
Parke taşlarını da döküyorlar. Kaldırımlarsa beton

Şimdilerde emekle geçinmek zor. Emeğin değeri,
Nereye gitsen asgari ücret. Sosyallikten vazgeçtik
Devletin yalancısıyım, yoksulluk sınırı bu ücretin üç katı
Geçinmek bir yana, karnını bile doyuramazsın emekle

Hayatı benzettiler tramplene. Ekmek tepelerde bir yere asılı
Milleti sirk maymununa çevirdiler, zıpla da zıpla…
Bir baltaya sap olmak lazım. Okusan olmuyor,
Okumasan da. Etraf diplomalı işsizlerle dolu

Hani bazı meslekler vardı, şimdilerde yok
Şıracı, bozacı, daktilograf, pamuk atıcı, şoför
Şimdi hangi işe başvursan sürücü ehliyeti şart
Bilgisayar bilmek de yetmiyor, ofis programları
Yanı sıra, bir çok paket programları bilmek şart.

Farkı kalmadı lise mezunlarının ilk okullulardan
Hangi işe başvursan üniversite mezunu arıyorlar
Yükseği tercih sebebi. Bir yabancı dil Allah’ın emri
O da yetmiyor, bir ikincisini biliyor musun diyorlar

Bir de başa bela KPSS diye bir sistem var
Öğretmen çıkıyorsun formasyon diyorlar
Formasyon alıyorsun kadro diyorlar. Amaç seçmek değil
Elemek, oyalamak. Torpilini bulanı hemen alıyorlar

Duyduğum, yurt dışından, İthal Doktor getireceklermiş
Sistemsiz bir Devlet, sağlık, eğitim vs. planlaması yok
Neye, ne kadar, hangi zamanda ihtiyaç var bilen yok
Kendi açtığı fakültelerden yetiştirdiklerine güveni yok

Bir zamanlar çöpçülük revaçtaydı, iyiydi müdürlükten
Hani, grev yaparak almışlardı ya haklarını. Alaya alınırdı;
Devlet memurları, kız vermez olmuştu aileler
Özel sektör umut kapısıydı, şimdi geride kaldı o günler

Farkı yok artık birinin diğerinden
Patronla Devlet söz birliği etmiş. Sözde işleri var önünde,
Çalışanlar mutlu değil; geçinip gitmek bir yana,
Bu devirde emekle karın doyurmak bile mümkün değil


(01.04.2007 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Akıllısu

Yok yanılmaktan korkum
Eminim kendimden, bulacağım
Sudaki akıl sevdan bende
Hep sana çıkarıyor yollarım

Yok, tepelerde değil gözüm
Enginlere sevdalı, enginlikte özüm
Korkum yok düşüp çağlamaktan
Sana sevdalı, sana dönük yüzüm

Ne zaman yazmaya kalksam
Kalemimin ucunda sen varsın
Dize dize sen dökülüyorsun aklımdan
Bütün yollarım sana çıkıyor

Birikmişliğini taşıyamam arzularımın
Koynunda dinleneyim ne olur!
Yoruldum artık, bitirmeden kendimi
Dinginliğine alır mısın

Sırılsıklamım; düşlerimde sen varsın
Islaklığımla ıslanır mısın

(24.09.2006 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Akkor Kesildi Yüreğim

Ne cazip, ne davetkardır o’nun sesi
İkinci çalmasına fırsat vermeden
Koşarak uzanır elimiz
Karşımızda bir alo! .. Sesi

Kulak ardı etmek isteriz ya, hani
Bazen, duymak istemediklerimizi
Yankılandı odanın karanlığında
Vakitsiz çalan bir telefon sesi

Bir çaldı, iki çaldı, üç çaldı
Ha sustu ha susacak derken,
İçimden gelmiyordu uzanıp açmak
Yırtıyor sessizliği, ne mümkün
Açmadan susturmak!

Önce derin bir sessizlik! ..
Sonra boğuk bir ses, “alo! ..” sustu
Susmamalıydı; çok önemli olmalıydı
Bu saatte söyleyecekleri…

Konuşmayla boğulma arası bir ses
Sanki bir yumruk düğümlenmiş boğazında
Çıkmıyordu, çıkaramıyordu; diyemiyordu
Yakıştıramamıştı gençliğine bu etiketi!

Saniyeler uzarken asırlar gibi
Göğüs kafesimde, boğazımda
Bir yumruk boğuyordu nefesi
Allah’ım aklımı sen koru! ..

Kulaklarım işitmez, aklım başımdan çıkmış,
Balta yemiş, idrakten yoksun bir ağaç olsaydım keşke
Almasaydım kara haberini. Dili tutulsaydı,
Demeseydi, diyemeseydi; sevgilin, bir tanen son nefeste

Üşürdü ellerin çoğu zaman, ısıtırdım cebimde
Hiç bu kadar soğuk olmamıştı
Zaman zaman ağladığımız da olmuştu birlikte
Ama hiç böylesine dolmamıştı gözlerim, ağlamamıştım

Yağmurlar akmamıştı hiç içime içime
Akkor kesilen yüreğime
Süzülürken bir damla yaş
Suskun çığlıklarım parçalıyor
Şimdi kara haberin rengini

(01.11.2006 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Alkım

Göremeyişimiz yedi rengini
Kamaşması mıydı gözlerimizin
Parıldayışın. Mahcupluğun muydu
Bulutlar ardına saklanışın.

Işıklar mı seni okşadı geçti yağmur
Yoksa o ışıkları sen mi yıkadın
Varamayacaktık farkına yedi rengin
Eğer onu damla, damla yıkamasaydın.

Hep altından geçmekti emelimiz
Ne dilersek olurmuş muradımız
Ya biz hep yanlış yerdeydik; Ya da
İçindeyken sen bize görünmezdin.

Ama şimdi… Aşığım, sevmeyi de öğrendim
Her defasında tutup yakalayabiliyorum seni
Ellerimle, çiçek buketlerine düğümlüyorum
Yedi rengini. İtirazın da yok biliyorum; alkım
Çok yakışıyorsun sevdiğimin ellerine.

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Allah/Sızım

Seni senden çok
Senden çok yine seni
Seviyorum

Sevebilir misin Allahını
Allah/Sızım,
Benim seni sevdiğim kadar
Taparmısın,
Benim sana taptığım kadar
Allahına

Zaten seni hiç sevmedim ki!
Taptım sana Allah gibi

Dedim ya...
Seni senden çok
Senden çok yine seni
.........

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Altın Bir Varak

Ne nehir olup çağlamak isterim
Ne de taşları yuvarlamak
İstemem barajları da doldurmak
Emelim denizlere kavuşmak

Ne çiçek çiçek açıp kokular saçmak isterim
Ne öbek öbek kırları doldurmak
Saksıya dikilmiş bir fesleğen olmak yeter bana
Dileğim ara sıra yâr eliyle okşanıp, koklanmak

Ne yaprak yaprak yeşillenmek isterim
Ne ağaçları, ormanları yapraklamak
Dileğim altın bir varak olmak
Süslemek gerdanını, koynunda sabahlamak

(04.06.2007 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Anarenk

Eşime ve tüm Analara ithafım.

Grupta bir etkinlik düzenlenmiş
Yedi renk, yedi gün boyunca.

Pazartesi mavi,
Salı mor,
Çarşamba kırmızı…
Beyaz kalmış son güne
Kirlenmesin diye.
Tesadüfün böylesi
Rastlamış on dört mayıs Anneler gününe.

Tüm günleri, renkleri es geçtim.
Ne mavi aşklar,
Ne ihtiraslı kırmızı
Ne ayrılıkların
Sarı hazanı.
Dayanamadım işte!
İlla ki; Anamın süt beyazı.

Unutamadığım, bir deney var
İlk okul günlerimden.
Bir rüzgar gülü yapmıştık
Kağıttan yedi rengi içeren
Rüzgarla döndükçe çıtanın ucunda
Tüm renkler kayboldu
Hepsi kaybetti cazibesini
Teslim oldular beyaza.

Bu yüzdendir sevdam beyaza.
Doğduğumda sarmaladılar beyaza
Zıbınım beyaz, kundağım beyaz
Emdiğim anamın ak sütü.
Sünnetlik elbise beyaz
Gelinlik beyaz
Anlımız ak
Ölürüm uğruna…
Sardığınız kefen beyaz.

Her renk ayrı güzel
Türlü duygulara sembol.
Bir renk var ki, asla vazgeçemediğim
Anlımın rengi
Saflığın, temizliğin, asaletin
Analarımızın rengi beyaz.

(14 Mayıs 2006)

Metin Soydeveli