erkeksen oku

[thiefx]

yaratılışımız kadında başlar,
dokuz ay kanını emerek besleniriz,
biz onu tekmelerken varlığımıza şükredip güler,
hiç bir kalbe sığmayacak kadar büyük bi şefkat duygusuyla,
fiziksel yapısını bile bozan
o varlığı okşar karnının üzerinden,
emdiğimiz kanına,
yüreğinden akan sevgiyide ekler,
acılar içinde getirirken bizi dünyaya,
biz ağlarız o yüce varlıktan ayrıldığımıza,
yetmez sömürdüğümüz,
göğüslerinden besleniriz aylarca,
onun kokusu dolar küçücük ciğerlerimize,
olağanüstü bir sevgi ve güçle korur bizi,
şeytan bile cesaret edemez yaklaşmaya onun göğsünde uyurken,
iliklerimize kadar sevgi ve şefkatle doldurarak büyütür günahsız bedenimizi,
taki kendi ayaklarımızın üzerinde duruncaya kadar,
attığımız ilk adımdan itibaren uzaklaşmaya başlarız ondan,
ve o kadar uzaklaşırızki,
bizi ondan ayıran göbek bağımızdan sonra,
duygusal bağımızıda koparırız,
zaten yorgun bedeni karşı koyamaz dünyanın çekim gücüne,
ellerindende kalbindende kayar düşeriz dünya denen lanet yere,
tertemiz teslim ettiği bedenimize,
her gün bir leke sürerek koyarız yastığa başımızı akşam olunca,
yıllar geçer kirlendiğimizin farkında olmadan,
ve kirletecek kadınlar ararız aklımız bacak aramızda,
beyefendi oluruz önce,
romantizmin doruklarında geziniriz maksadımıza erişmek için,
pembe bir dünya çizeriz ona,
ümitler veririz hiç düşünmeden,
kazanırsak bu yalanlarla dolu oyunu,
birkaç saniyede bitiririz bütün ümitlerini orgazm olurken,
bir çentik daha atarız ruhumuzun temiz yüzüne,
kirlettiğimizi sandığımız bir bedendeki kalbe gömülürüz ölmeden,
kadim dostumuz şehvet terketmeye başladığında yalvarmalarımıza aldırmadan,
yine annemiz gelir aklımıza,
eskiden olduğu gibi temizlemesini bekleriz pisliklerimizi,
onu arayan feri kaçmış gözlerimizden yaşlar akarken okuruz,
mezar taşındaki iki kelimeyi,(ruhuna fatiha)
o zaman anlarızki,bizim hem ruhumuza hem bedenimize fatiha,

her sabah
umutlarla,ümitlerle,güzel hayallerle dolu kocaman bir kalple doğar,

her akşam
ümidi kaybolmuş,hayalleri solmuş kocaman bir kalple ölür kadınlarımız.