![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Bekleyen hep ben miyim?
Sen hayatinin baharını ben ise kışını yaşıyormuşum Ama baharı bekleyen hep ben olmuşum Bir hoş sedaymış bütün olanlar Simdi bir kırık plak gibi dinliyorum Sana yakılan bahar türkülerini Güzel kokan çiçekler,kırmızı güller varmış bu mevsimde En son koklayan ben olmuşum ne fayda Baharım sensin diyor bu yağmurlar Bulutlar senden gelen nemli bir göze muhtaç Ağla ki senle ağlasın bu bulutlar Bilemezsin! Ben her baharda senin yağmurlarına hasretim Öyle bir hasret ki Özleyeni var özleneni yok Yetmiyor bu yağmalar bana Bazen karsın bazen dolu Bazen de bir güneş sıcaklığında Bir çatlak toprak misali sana muhtacım Muhtaç olduğum zamanlardan daha muhtaç Ve simdi ben bahardan çok uzaklarda Yaz yağmurlarını beklemekteyim Bak gör işte! Islanan en son ben oldum yine Sana ilk muhtaç ama son kavuşan Bir nisan bulutu gibi Yalnız ve sürgün Payıma hep kocaman bir beklemek duştu Payıma düsen her şeyi erteledim Yağmurları,bulutları,çorak toprakları.... Sen desenli heybemde Sana hasretler biriktiriyordum Sen aynıydın hep aynı Aynı göğün mavisi,aynı bahçenin gülü.. Tıpkı yatağı değişmeyen ırmak gibi Suların kimine hayat verirdi Kimini de boğardı. İşte sen böyleydin ve böylesin Sen hep ayniydin Her baharda yağıyorsun soluk yüzüme Bizi kavuşturan bu yağmurlardı Sen gökteydin ben ise toprakta
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|