Filmin Misafir Konuğu

[GooD aNd EvıL]

Kadere değil
İsyankarlığım kendime,
İsyankarlığım sensiz hayatı kabullenemeyişime sadece..
Serseri dönüşlerim olmayacak
Bundan sonra diyar yar kente,
Mazinin acılarını büyütmeyeceğim içimde
İçimde susuz kalacak geçmişteki acı hikayem artık,
Bensiz kalan o şehrin
Sessiz sokakları şimdi sana kalsın hep,
Senden bahsetmeyecek şiirlerim bir daha
Gece mehtabında sen olmayacaksın
Sensiz sabahları özlemeyeceğim,
Sensiz gülüşler, sensiz gece yürüyüşler daha da tatlı olacak
Sensiz hayatı inadına daha da güzel yaşıyacağım..
Güney kentin azizliği işte
Sahil kentlerin divane gönlüne
Sığmadı benim bu köylü kalbim,
Olsun be, bu dünya
Herkesi aldı da koynuna
Bir biz mi kaldık dışarıda?

Kadere verdim gidişini
Başımı örse vurmaktan kurtuldum bunun için,
Belki de bu yüzden rahatım o kadar
Yüzümdeki tebessüm kaderime razı olmamdan belki,
Kısmet derlerdi ya hep
İşte böyle bitti bu filmin son sahnesi de,
Bize de seyretmek kaldı geriye olup bitenleri
Sanki bu filmin başında hiç olmamış
Ortasında ne bir şiir yazılmış ve okunmuş
Ne de bir Maraş dondurması yenilmemiş gibi olsun,
Ben bu filmin
Misafir konuğuyum sadece
Kaderime razı olmaklığım bundan
Sessiz sedasız diyar yarı terkim bundan
Bundan hep o kente
Ve on üç yıllık mazime bir mim koymam..