İçimden Geldiği Gibi

[GooD aNd EvıL]

Pazartesi sendromu bitmek üzere şu saatlerde,
İnsan iç huzurunu yakalamışsa bir kere,
Yığınla işin üstesinden neşeyle gelebilmekte,
Hayal kırıklıklarına eyvallah edip,
Kendine güvene her daim "Merhaba" diyebilmekte...

Evet, bir daha yaşayamıyacağım nitelikte,
O en değerli saatlerim geçti bugün de yine.
İçimde varolmanın müthiş enerjisi ve sevinci,
Ümitle bakmaktayım gelecek günlere...

İçimden gelen duyguları paylaşmak istedim şuan sizinle dostlar,
Hani derler ya:" Damdan düşenin halinden yine damdan düşen anlar,
Her ne kadar gelmiş olsa da sonbahar,
Benim gönlüm her zaman ilkbahar...

Bazen coşar bu gönlüm kabına sığmaz,
Bazen de boşver aldırma der, akıl sır almaz,
Açmışım yine çenemi korkarım kapanmaz,
Koptu yine bu gönül dostlar,
Bağlasalar durmaz...

Bence insan her zaman kendisine çıkan bir yokuştur,
Kendi iç dünyasında kendi eksileriyle boğuşur.
Değilmi ki çiçeği yeşerten hava, güneş ve sudur,
İnsanı yaşatan da işte bu gönül coşkusudur...

Sana sesleniyorum ey İstanbul duy sesimi
İşte budur Nil'in gönlünün sesi
Dilerim dostlar şuan hepiniz atarsınız tüm stresinizi,
Doyasıya tadına varmaya çalışıp hayatın, eksik etmezsiniz,
Gönlünüzden yüzünüze yansıyan o eşsiz gülümseyişinizi....