Havada birleşmeden, yere inen soğuk kar

[GooD aNd EvıL]

Havada birleşmeden, yere inen soğuk kar,
Hayallere dalar insan, gözler hep ona bakar.

Tane tane, ayrı ayrı, hepsi birer anı gibi,
Güzeli hatırlatır, huzur verir dua gibi.

Ruhu dinlendirir, sinirleri boşaltır,
Sitresli insan için, iyi bir ilaçtır.

Bembeyaz yapar, kapkara olan toprağı,
İnsanı yaşlandırır, ak yapar, siyah saçları.

Şehir hayatını felç eder, denir ama,
Bunu diyenler, itaat etmezler ona.

İlkbaharı getiren kıştır, bunu bilin,
Hayata gözlerini açtırır, kardelenlerin.

Çağlayarak akan dereleri dondurur,
En ufak yeşili bile soldurur.

Çocukların vazgeçilmezi olan kar,
Sevgi dolu gözlerle, insana bakar.

Gece uzakta parlayan bir ışığa bakın,
O güzelim yağışını seyredin karın.

Sakin sakin inerken yeryüzüne,
Bir rüzgar, aman Allah'ım o da ne?

Masum masum yağan kara ne oldu böyle?
Biranda şiddetlendi, hızlı bir şekilde.

Gözler kendini, ondan alamıyor,
Sanki kar onları, kendine çekiyor.