Serin bir sonbahar gecesi

**GooD aNd EvıL** · 02-10-2008, 05:08 PM

Serin bir sonbahar gecesi
beyoğlunda
Tenha bir meyhanenin eski bir masasında
İki büklüm olmuşuz içmekten
Saki koşturuyor meyleri, mezeleri
Ordan bir İstanbul şarkısı çalıyor
Eşlik ediyoruz beraber
Bağıra çağıra söylüyoruz gülüyoruz, kahkaha atıyoruz, meşke dalıyoruz
.
Ne seni bekleyen oluyor evinde nede beni
Desemde ,,,,
Abin çoktan çıkmıştır yine seni aramaya
Müjgan müjgannnnn diye bağırıp çağırıyordur yollarda
Annem zaten sildi beni bu aşk yüzünden
Oğlum nerdesin, anne müjganın yanındayım
Oğlum sana en sevdiğin yemekleri hazırladım hadi gel,
Anne sağ ol ben müjgan ile yedim
Oğlum neyin var, anne ben divaneyim
Ahhhhh, ahhhh
Tabi kadıncağızda küstü bana
O benim derdimde, bense müjganımın
.
Abisi aksi ,ağır abinin teki idi
Müjgan pencereye çıkma
Müjgan rakımı getir
Müjgan kırarım kız bacaklarını
Kırık bir kalp ile yaşıyordu gençliğini,
Canım benim
.
Birgün çıkıp geldi
Benim küçük virane dükkana
Gözleri kan çanağı, yüzünde mor çizgiler
Müjgan bana bakıp susuyordu
Müjgan sustu, sustu, sustu
Boğazındaki düğüm çözülünce
Biz ne zaman mutlu olacağız
Ne zaman yuva kuracağız dedi
Paramız olunca dedim
Bak hergün üç kuruş geçiyor elime
Bir kuruşu annemle bana ,iki kuruşunu bize ayırıyorum müjganım dedim
Müjgan yine sustu
Gizlemeye çalışsada nazlı nazlı akıyordu damlalar gözlerinden
İçime bir ok saplandı sanki ,şuramdan girdi
Delip geçti gögsümü
Hiçbir şey diyemedim
Üç beş adım attı,sonra tekrar döndü baktı, gözlerinden yaşlar boşaldı
Sanki bir melek gibi uçup gitti
Gözbebeklerimde kaldı resmi
.
Mahalle çalkalanıyordu bir kaç saat sonra
Kalabalığa koştum ne var ne oldu sordum
Herkes sanki sana, bana, bize acıyordu
Kimse ses etmiyordu konuşamıyordu
Küçük bir çocuktan başka
.
Görenler anlatmış
Gözlerinde yaşlarla önce gülümsemiş
Sonra uçmuş kanadı kırık bir güvercin gibi boğazın sularına
Hiç çırpınmadan gömülüp gitmiş
Yüzü güneşe bakarak
.
O minik yüreği dayanamadı o büyük o kocaman acılara
Söyle müjgan ,,,,söyle
Ben nasıl dayanırım
İçimde bıraktığın bu ağır, bu acı mirasla

02-10-2008, 05:08 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57908 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Serin bir sonbahar gecesi Serin bir sonbahar gecesi beyoğlunda Tenha bir meyhanenin eski bir masasında İki büklüm olmuşuz içmekten Saki koşturuyor meyleri, mezeleri Ordan bir İstanbul şarkısı çalıyor Eşlik ediyoruz beraber Bağıra çağıra söylüyoruz gülüyoruz, kahkaha atıyoruz, meşke dalıyoruz . Ne seni bekleyen oluyor evinde nede beni Desemde ,,,, Abin çoktan çıkmıştır yine seni aramaya Müjgan müjgannnnn diye bağırıp çağırıyordur yollarda Annem zaten sildi beni bu aşk yüzünden Oğlum nerdesin, anne müjganın yanındayım Oğlum sana en sevdiğin yemekleri hazırladım hadi gel, Anne sağ ol ben müjgan ile yedim Oğlum neyin var, anne ben divaneyim Ahhhhh, ahhhh Tabi kadıncağızda küstü bana O benim derdimde, bense müjganımın . Abisi aksi ,ağır abinin teki idi Müjgan pencereye çıkma Müjgan rakımı getir Müjgan kırarım kız bacaklarını Kırık bir kalp ile yaşıyordu gençliğini, Canım benim . Birgün çıkıp geldi Benim küçük virane dükkana Gözleri kan çanağı, yüzünde mor çizgiler Müjgan bana bakıp susuyordu Müjgan sustu, sustu, sustu Boğazındaki düğüm çözülünce Biz ne zaman mutlu olacağız Ne zaman yuva kuracağız dedi Paramız olunca dedim Bak hergün üç kuruş geçiyor elime Bir kuruşu annemle bana ,iki kuruşunu bize ayırıyorum müjganım dedim Müjgan yine sustu Gizlemeye çalışsada nazlı nazlı akıyordu damlalar gözlerinden İçime bir ok saplandı sanki ,şuramdan girdi Delip geçti gögsümü Hiçbir şey diyemedim Üç beş adım attı,sonra tekrar döndü baktı, gözlerinden yaşlar boşaldı Sanki bir melek gibi uçup gitti Gözbebeklerimde kaldı resmi . Mahalle çalkalanıyordu bir kaç saat sonra Kalabalığa koştum ne var ne oldu sordum Herkes sanki sana, bana, bize acıyordu Kimse ses etmiyordu konuşamıyordu Küçük bir çocuktan başka . Görenler anlatmış Gözlerinde yaşlarla önce gülümsemiş Sonra uçmuş kanadı kırık bir güvercin gibi boğazın sularına Hiç çırpınmadan gömülüp gitmiş Yüzü güneşe bakarak . O minik yüreği dayanamadı o büyük o kocaman acılara Söyle müjgan ,,,,söyle Ben nasıl dayanırım İçimde bıraktığın bu ağır, bu acı mirasla __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)