Sevdanı başıma duman ettin yar

[GooD aNd EvıL]

Sevdanı başıma duman ettin yar
Rüzgara bırakıp, dağıtamadım...
Gönül yangınımı yaman ettin yar
Buzlara sarılıp soğutamadım...

Hangi derya seni benden saklıyor ?
Anılar omzuma dağlar yüklüyor
Gözlerim, hergün yolunu bekliyor
Bir türlü ben seni unutamadım...

İlham arıyorum senli şiirlerime,
Beni bırakıp gittiğin bu sahilde.
Ne katmer, katmer çırpınan dalgaların,
Ne de seher vakti uçuşan martıların sesleri,
Unutturmuyor bana artık hüzünlerimi.
Fazla üzmemişti aslında,
Beni hasretin ilk günde.
Açıkçası, seni bu kadar sevdiğimi bilmeden,
Acı-Tatlı Bir Eylül Aşkı Daha Bitti,
Unuturum... demiştim kendi-kendime.
Günler geçtikçe aşkın alevlendi,
Aşkın alevlendikçe, yüreğim o meçhul hisse belendi.
Ve ben seni unutmadım, bir türlü unutamadım.........

Yerini birtek umuda bıraktı,
İçimde büyüttüğüm o sayısız umutlarım.
Yani,
Sen olmadan, benim olacak hiçbir şey gözümde değil.
O karbeyaz ellerine yeniden dokunabilmek umudu yok mu ?
Başka hiçbir şey umrumda değil .
Eğer benim seni unuttuğumu sanıp ta beni unuttuysan,
Hata ettin be güzelim !...
Günler geçtikçe aşkın alevlendi,
Aşkın alevlendikçe, yüreğim o meçhul hisse belendi.
Ve ben seni unutmadım, bir türlü unutamadım....