![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57904
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Aklınca gece,
Yeni yitik zaman avuntularına sürecek beni. Aklınca, nereye dokunsa zifir siyaha boyadığı ellerini Bana da sürecek. Öyle ki, ben şeffaftan da öteyim Bilinmezden de öte. Dokunamaz, Dokunsa da boyayamaz kendi renginde Dokunsa da gece. Bu puslu gün Bu riyâ bulutlarının altında Kendiliğini bulan gece Kayıplarımlayım ben Ve de belki geceden siyah Ayıplarımla İt sürüsü gibi her biri bir yanda Düşüncelerimin. Ayrık göndergeli ruhlara tabiyim Ben hiç düşündüm mü ki “Ben” in kime gittiğini bileyim? Bir anamın Bir de çok anlamlı kaygılar önünde İki elini karnının üzerinde birleştirmiş Babamın umuduyum Yine de yönüm sana bakıyor Hangimiz kirliydi Hiç anımsamıyorum.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|