Aynalarla savaşmadım, ay aydınlığında

[GooD aNd EvıL]

Aynalarla savaşmadım, ay aydınlığında
Acıyı kazıdım zamanın karanlığında

Bir tek ben miyim, kalabalıkların yalnızı?
Benim sesim mi, seslerin en cılızı?
Belada başım, nazlı sevdadan yana
İnadına sevda; inançlarım, inadına
Yılmadım bu sevdadan,
Savunduklarımdan usanmadım
Utanmadım karşı koyuşlarımdan, kaçışlarımdan...


Bir gece istiyorum; sabaha en yakın yeri kadar karanlık
Çıkılan yolculuk, tehlikesiz ve deliksiz uykuyadır
Bir de naif örtü ısmarladım, pazarlıksız
Paslı ruhumu ve suçlu bedenimi örtsün
El ayak çekilmişken, rüyalar görmeliyim
Ödünç alınmamış rüyalar...

Bir gecenin aldığı kadar yaşamalı
Tan ağarmadan dönmeliyim...