Biz ERKEK DEĞİLİZ

[ÇaKıR-]

Biz ERKEK DEĞİLİZ


Biz Erkek Değiliz Girişimi adlı grubun bu pankartı haftaya damgasını vurdu.
27 Nisan 2008 / 15:45


BİZ ERKEK DEĞİLİZ PANKARTI AÇTILAR
Geçen hafta, siyah duvaklı bir grup erkek İtalyan sanatçı Pippa Bacca’nın, Gebze’de tecavüz edildikten sonra öldürülmesini protesto etti . Galatasaray Lisesi önünde toplanan yaklaşık 50 kişi lik grup, Taksim Meydanı’na doğru , “Namus, töre bekçiliği yapmak erkeklikse biz erkek değiliz”, “Öldürmek erkeklikse biz erkek değiliz”,


Homofobik olmak erkeklikse biz erkek değiliz” ve “Hayatı , sokakları kadınlara dar etmek erkeklikse biz erkek değiliz” diye slogan lar at arak yürüdü. Protestocuların bir de ortak adları vardı: “Biz Erkek Değiliz Girişimi ”. Hal böyle olunca biz de onları merak ettik ve Yavuz Atan ile Kürşad Kızıltuğ’dan dertlerini anlatmalarını istedik...
- “Biz Erkek Değiliz Girişimi” nasıl ortaya çıktı?
Yavuz Atan: Girişimin ismi konulalı daha bir hafta oldu aslında. Pippa Bacca’nın ölümünü öğrendiğimde, katili yakalanmıştı, yani ben olayı çeşitli nedenlerden ötürü biraz geç öğrendim. Haberi okuduğumda sabah olmak üzereydi, çok etkilendim, moralim bozuldu, uyuyamadım. Uyumadan dışarı çıktım, ardından da Pippa’nın yaşadıklarını, Türkiye’de olan biten bu tarz olayları, kendi erkeklik hallerimizi düşünerek sinir krizi geçirdim. Sonra arkadaşlarımı aradım, konuştum ve artık erkeklerin de bir şeyler yapmaları, dışa dönük bir tepki göstermeleri gerektiğini söyledim. Bu tür saldırı durumlarında, “nasıl olsa feminist arkadaşlar tepki gösteriyor” diye suskun kalıyoruz, bunu değiştirmemiz lazım diyerek harekete geçtik. Sonra hep birlikte fikirlerimizi mail gruplarına duyurduk ve çok çabuk örgütlendik.
ERKEKLER BUNU İLK KEZ YAPIYOR
K. Kızıltuğ: : Kadın hareketinden arkadaşların söylediğine göre bu, erkeklerin yaptığı ilk bu tip eylemmiş.
- Siz neden erkek değilsiniz, duyarlılık farkınız nereden kaynaklanıyor, erkekliğin eleştirdiğiniz yanları neler?
Y. Altan: Toplumsal erkeklik diye tanımlanan şey aslında sadece kadını ezen bir olgu değil. Bu olgu bize de birçok şey yüklüyor. Hayatımız boyunca bu olgunun yüklediği rollerle boğuşmak zorunda kalıyoruz. Biz de, bize biçilmiş o rolün biraz dışına çıktığımızda ailemiz veya çevremiz tarafından hemen uyarılıyoruz, “Şunu yapma”, “bunu yap”, “namus”, “iffet” falan filan derken, aslında biz de sürekli baskı altında kalıyoruz. Üstelik toplumsal erkeklik olgusu, bizi kadını da ezmeye zorluyor. Kendi küçük, kapalı hayatımızda belki bu kalıplara yer vermiyoruz, ama bu baskının sadece bizim kendi hayatımızı değiştirmekle değişecek bir şey olmadığını da biliyoruz. Bizi harekete geçiren bir yandan da bu oldu.
K. Kızıltuğ: Toplumsal erkeklik, erkeği de ezen, kişileri belli bir kalıp içine sığdırmaya yönelik bir olgu, biz buna da karşı çıkıyoruz. Diğer yandan bu eyleme destek veren tüm insanların asgari bir ortak paydası vardı tabii. Bu da ırkçılığa, milliyetçiliğe, cinsiyetçiliğe, militarizme özgürlük açısından bakarak karşı çıkmaları...
- Peki neden, sembol olarak duvak kullandınız, neden bir kadın sembolünden yola çıktınız?
Y. Altan: Duvak aslında bir kadın sembolü değil, kadına yüklenmiş bir sembol. Kadının iffetini temsil ediyor ve aslında bu anlamı ona yükleyen erkek dünyası. İlk önce bir arkadaş kara gelinlikle yürüme fikrini öne attı, fakat bu teknik açıdan zor olacağı için vazgeçtik ve aklımıza kara duvak geldi. Bunun belki bir nedeni de Pippa’nın gelinlikle yola çıkması.
K. Kızıltuğ: Gerçi Pippa’nın gelinliği barışla ilişkilendirmesi de tartışmalı bir konuydu.
- Eylem nasıl geçti?
K. Kızıltuğ: Eylem sırasında insanların tepkileri güzeldi. En çok destek kadınlardan geldi, alkışladılar, eşlik ettiler, bildirileri dağıtmamıza gerek kalmadan, gelip onlar bizden aldılar. Erkeklerden de destek geldi, ama tabii arada eşcinselliği ima eden laflara da maruz kaldık.
Y. Altan: 50 erkek yürüdü, aralarından 12 kişi duvaklıydı, geri kalanlar ise destek için gelen feminist gruplardı. Feminist gruplarla da aramızda çok güzel, esprili bir dayanışma oldu. Bize, “sizi bu sefer biz koruyacağız, sataşma olursa biz hallederiz, siz karışmayın”, dediler, bildirileri dağıttılar. Aralarında ağlayan, “ölmeden bunu da gördüm ya!” diyen kadınlar vardı. Biz de durumun verdiği heyecanla slogan atmayacaktık, slogan attık, üstelik sloganları çok erkeksi bir şekilde atmışız! Protestonun sonunda duvakları yaktık, yani bizim de içimizde büyük bir öfke birikmiş, böylelikle onu da fark etmiş ve dışa vurmuş olduk.
Cumhuriyet