Hiçbir şey dindirmiyor

[GooD aNd EvıL]

Hiçbir şey dindirmiyor
İçimdeki hicranı
Hiçbir şey söndürmüyor
Kalbimdeki yangını
Yalnız ve yapayalnızım
Güzel bir günün son demlerinde
Sessizliğin kol gezdiği saatlerde
Bütün vücudum teyakkuzda
Gergin, yorgun, umutsuzum
Hep rüzgârın ıslığına karışan
Bir ince nağmeyi arıyor kulağım
Bir kuşun sesi mi, sevgilinin sesi mi
Hayalle gerçek iç içe
Dalıp gidiyor beynim
Uzaklaşıyorum mekandan, zamandan
Zaman tünelinden geçiyor gençliğim
İlk aşkım, ilk heyecanlarım
Gözümün önünden birer birer
Ama hızla, takip edemiyorum
Karanlığa boğuluyorum
Nefes alamıyorum
Sabrın da bir sonu, sınırı olmalı
Bunca bekleyiş, neredeyse bir ömür
Daha ne kadar sürecek belli değil
Hayalle yaşam arasında
Gidip gelen yüreğim dayanmıyor artık
Dağlar, taşlar ağlattı sevgi ırmağımı
Sevdamı yaşamak istiyorum artık
Sevdiğimin kollarında, gözlerim kapalı
Hiçbir şey yapmadan, öylece bir ömür.