|
06-26-2008, 12:09 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Jun 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 50,906
Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts
Üye No: 43266
İtibar Gücü: 12092
Rep Puanı : 59275
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Ne Kahpelikler Gördüm Ben
Ne Kahpelikler Gördüm Ben
Sanırım artık yok yüzün aynada Yok artık benliğin Bozamazdı hani acılar bizi Hani her belada bir olurduk olmazları bulurduk Günlerce ağlamaktansa Kahırlarımızı birleştirir Kahrederdik Sinsilikle değil Bağıra çağıra yürürdük hani belaya Hani köpekler ve kuşlardan feyz alırdık Ezdirmezdik birbirimizi kimseye Dualarımızla yaşardık hani Beddua etmeden yaşamaktı amacımız hani Hani Kaybetmek yoktu kitabımızda Hani bu yaz beraber olacaktık Günleri arpalara bölüp atacaktık hani torbaya Her arpada biraz daha sevinip ağlayacaktık hani Hani ölüm ayıracaktı bizi birbirimizden Ben ne kahpelikler gördüm be gülüm bu birşeymi Evimi başıma yıkıp gitmek gibiydi bu Bu gölgeme ışık tutmaktı Peşinden koştuğum gölgeme güneşler hediye etmekti Bu ölümden beter sanırım Ama dayanırım be gülüm Hani demiştim ya Hatırlasana Ben bahtsızımdır diye Ama olsun yıkılmadım Üzülme ben ne kahpelikler gördüm be gülüm Hani demiştim ya zor olur isteklerim Yok ağlama be gülüm Yıkılmam korkma Ben ne kahpelikler gördüm Hani demiştim ya Benim her işim zordur diye Dur be güzelim içlenme hemen Yıkılmam korkma Ben ne kahpelikler gördüm Sussana be gülüm Dur hele bi Bu ilk değil benim için Ne çabuk unutttun Benim ne kahpelikler gördüğümü Ben her yolu gece geçerim bilmezmisin Temizdir her yol Her karanlık Üzülme be gülüm Sil gözlerini Unutma 'Yıkılmam ben korkma' dediğimi Ben ne kahpelikler gördüm be gülüm Sil gözlerini yaşa. Yaşa ve mutlu ol gülüm. Unutma Yıkılmam ben korkma. |
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
