![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Jun 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 50,906
Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts
Üye No: 43266
İtibar Gücü: 12092
Rep Puanı : 59275
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Ben nasıl unuturum seni,,)
"Unut" diyorsun. "Dönüşüm yok" diyorsun.. "Pişmanım, yaşanmamış say" diyorsun.. Bilmiyorsun.. Alfabe bile, Adının ilk harfi ile başlarken, Soluduğum nefes, İçtiğim su, Dokunduğum her şey, Baktığım her yer sen olmuşken Nasıl unuturum ben ? Beden; Gün güne erise de. O kahrolası umut, Kök salmakta yüreğimde.. Acıtıyor, kanatıyor, onulmaz yaralıyor... Ahh.! Bir gün, Sadece bir gün çıkıp gelsen.. Unutmak istemediğimi sanma.. Söyleme küçüldüğümü, Neye karşı, kime karşı Gurur yapacağım ben.. Öz'ümde, sözümde, gözümde Sen hüküm sürerken.. Sen nasıl dönmemekte İnat ediyorsan, Ben de unutmamakta, aramakta... Yeter artık.! Gözümün nur'u Can bedebden çıkmakta.. Bilmiyorsun.. Biterken son nefesim, Yine de ; Son kelimem ismin.. Ahh.! Sevilesice.. Özlemim damla damla Hücrelerime hükmetmekte.. Canım yanıyor.. Yaralarım gün güne Derinleşmekte.. "Unut" deme bana.. "Sevmedim" de.. "İstemiyorum" de.. "Gelmiyorum" de.. Ama; "unut" deme.. Seni unutmam için, Bu can'ın bu bedenden Çıkması gerekmekte... Ben, Koca bir ömrü yok sayarım, Seninle bir güne... ( Can bedenden çıkmayınca...) |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|