Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

^Yüreğimi Kapıda Bıraktım Serabım^

Denizlerim vardı tükenmeyecek sandığım,
Özlenen umutlarım, sahile vuran hasretlerim
Bir de köşede bekleyen ölüm, üçünü ayıramadım.
Ceplerimde bir kaç resmin cüzdan arasında durur,
Birde avuçlarımda şiirlerin kaldı senden geriye,
Diyorum ki; Işığım olsan, güneşin yerine,
Bir kez çıksan karşıma, görünsen bana diyorum
Aşkın yüreğimde yaşayacak,
Sevmelerin yitik olduğunu bile bile
Belki de son kez, konuşuyorum
Gözyaşlarımı derelere bıraktım,bitiyorum..
Sahillerindeyim, kumlarınla savur cihana,
Çokça hüzün kaldı senden geriye.
Bırakılmış kuşlar gibi ağladım yüreğime,
Artık yaşayamam sensizlik zor,
Adını bağıramam Serap diye,
Bir ben kaldım zemheri ayazında yüreksiz.
Ben mutsuz sen umutsuz biliyorum..
Yüreğimi kapıda bıraktım, al senin olsun,
Ne senden öncesi aklımda,ne senden sonrası,
Duramam vakit geldi artık Serabım,
Ecelin koynuna girdim, ölüyorum.
Mevlana mı alır seni yanına,melekler mi,
Bensiz Ankara sokakları mı? Bilemem.
Bu aşk bedensel değil, buralarda kalamam,
Gelirsen bir gün ruhunla, yanıma,
Seni bekleyen bir filizlenmiş fidan bulacaksın.

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Aah O Gözlerin Durur mu Oralarda?

Gözlerin ah o gözlerin, durur mu oralarda,
Aklımın kaldığı yerlerde,
Ihlamur çiçeklerinin kokusu ile demli akşamlarda,
Başımda kavak yellerinin estiği günlerde,
Bizden sonra da çiçekler bizim için açtı mı, gördün mü?
Akşam vapurunu beklerken sevmiştim güzelim
Gözlerin Marmara’da durur mu?
Cevabına ağladığım hislerim nerede,
Orada durur mu gözlerin,
Aklımı başımdan aldığı yerde,
Tutkunun büyüsünün sürüklediği sende,
Durur mu gözlerin baktığı gibi.
Olsaydı dünya göz kadar küçük
Ne aşkları yaşarmış bir tatlı uçuk
İki göz bakıp sevdalanıp kaçıp
Düşerler aşk demine yanarlar bir gün.
İster gözlerin orada dursun
İster gözlerin vapur beklesin
Bir yerlerde bir acısı var ki sorma,
Derin yaralar derinde kaldı
Bir tatlı bakıştı maziye daldı,
Sevilen solmayacak bir güldü.

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Acı

Acıyı yürek değil toprak alır
Bir onu yürek yaşar bir onu göz bilir
Toprağa giden hatıra kalır
Yaşasan da biteceğini bilmen gerek.

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Acıları Kurşunlamak

Yüreğimi aç, kapıları arala,
Uçurumlarda yürütme beni.
Çalınmış özlemlerin yası,
Atılan kurşunlardan değil,
Acılardan, tâ içlerdeki acılardan.
Acıları kurşuna dizseydim,
Ölürler miydi?
Yoksa yüreğimi sakat mı bırakılardı?
Doğar mıydı özlemlerle yeniden?
Vursaydım yüreğinden sevdanın,
Ölür müydü ölümüne?

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Açelya

Senin adın açelya,
Güzel bir çiçeksin,
Kalp kalpten kaçar ya,
Sen bana geleceksin.
Beni güneş bileceksin,
Her sabah tomurcuklarınla güleceksin.

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Açmazlar Şimdi

Diz çökse de dağlar, güneş önümde,
Özlemle hasretle kaldı, hayat dünümde
Bakıyorum her bir ayrı hüzün günümde
Acıyla, kederden sönen gözlere.

Martılar uçuşur, gitmez yaşlar gözümden,
Ben yanarım, yüreğime sular aktığında,
Sevdan derinimde, sevdan özümde,
Aşıklar kıskandı, kızıl saçlarına baktığımda.

Bülbül feryatları bitmez dillerde,
Kaldı kokun gitmez, bil ki ellerde,
Sevgiyle açacak sandığım güllerde,
Sana darılıp, gücenip açmazlar şimdi.

02.08.2006
Yalova

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Ağladığım

İşte o gündü ağladığım ve ağlayacağım
Ellerini tutamayacağımı bilmek,
Gözlerimde kızıllığı yaşatıyorken acılar
Yar gelmeyecekti ve beyaz gelinlikler rüzgarlara eğilecekti,

Göğsümü zorlayan acılar, sevdayı bilmediler.
Hazan yapraklarının mevsimiydi yaşanan,
Hüzünler biten yolllara gidiyordu,
Gözlerimin yeşili ölüyordu,
O gündü ağladığım ve solduğum,
Öpemeyeceğim teninin kokusu,
Genzimi yakıyordu,
Aşkın ateş çiçeklerinin dikenlerinde,
Ellerim kanıyordu,
İmbiklerden kan damlıyordu, kan.
Yarim yoktu ve olmayacaktı
İşte kendimi o gün kaç kez öldürdüm bir bilsen.
Gün boyu dökülen gözyaşlarımın izinden gitseydim
Bir ömrün son nefesini o gün çekerdim en derinden.

Aşk, Yavuz'u yasta gördüğünde tomurcuklanır.

İnsanlar aşkı bir oyun sanır.


İşte o gün beni ağlattılar,

bulutlar ışıkları gizledi,
Tüllerle hüzün dolandı geceye.

Sen hiç bilmedin, hiç duymadın ben çöllerdeyken.


Âh gözyaşlarım, kanayan yüreğim,
Ve şahit olan nehir,
Daha ne kadar akacaksınız?

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Ağlama

Viran gönüller, ıssız sevgiler,
Isınmıştı yine de yüreğim.
Yorgun ayaklar daha kaç adım atacaktı?
Titriyordum.
Tüm vücudumda hissettim benliğimle,
Mevsimler birbirinden kopuyordu,
Toprakla yaprak ne güzel sevişiyordu,
Öyle ya hep toprağın kollarına.
İlk kışım değil seninle geçen,
Üşüyen ayaklar tüm şehrin ayazını yiyordu.
İstanbul’a değil sana takıldı gözlerim.
Ne tuhaftı! ..
İçlerinde sen yoktun İstanbul.
Ellerimle sımsıkı tuttuğum balonlar artık uçmayacaktı.
Bulanık denizleri çırpındıran nedir?
Nedir bu çalkantı, nedir bu yöneliş?
Doğan güne değil, sana daldı gözlerim,
O ulvî güzellikteki muhteşemlik,
Yoktu gözlerinde İstanbul.
Biçareydim, yalnızdım.
Belki de kimsesizdim ama sen vardın.
Su olup akmak geldi gözlerinden,
Ama yine de ağlama…

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Aile

Bir yürek, bir yumak, bir sevgi,
Aşklarla sevginin yüceleştiği,
Paylaşımlarda zevkin yaşandığı,
Ayrılığın ellerde öldüğü,
Umudun kucakta ağladığı ve güldüğü,
Bir gerçektir aile.

Yavuz Bayram Çalışkan

[GooD aNd EvıL]

Akşamla sabahın Karıştığı An,

Akşamla sabahın karıştığı an,
Karanlığın gözlerimdeki kızıllığı,
Ağıtlara giden yolda karşılaştığı an,
Bilmem ne zaman?
Dokunmak, anlatmak, hissetmek,
Yaşamak, mutluluksa eğer
En son ne zaman?
Dalgalar, hırçın ve sabırsız,
Kayalar, dirençli ve kararlı,
Her an hazır, her an seni bekler.
İster karanlık, ister aydınlık,
Yeter ki sen gel, ey nazlı.
Kumsal, dalgalarla oynaşır,
Denizde kayıklar, martılar,
Güneşin batışındaki muhteşem sır
Aydınlandı mı?
Doğarken batar biri ya da birileri,
Gelirken gider, biri ya da birileri.
Tomurcuklardaki o su damlası, o buğu,
Gözlerinden bir başka düşer toprağa.
Şöyle bir bak bana,
Kaldır başını ve dik tut.
En son ne zaman,
Neyi ya da neleri yaşattın?

Yavuz Bayram Çalışkan