Ben affetmem

Kolay değil aşkı ve yaşamayı terketmek
Her akşam böyle mahzun değilim
Bir defa ayağa kalkıp konuşmaya başlarsam...
Kolay kolay susmaz bu yürek
Kollarını aç göğsünü aç ben geliyorum
Yaşamasını isterim her doğan çocuğumuzun
Ağrıya gözyaşına pişmanlığa rağmen
Sana tekrar anlatmalıyım gelecek günleri
Yaşamak ve özgürlük inkar edilmeyecek
Görmeyeceksin artık korkulu rüyalar
Bir akşam üstü karşı karşıya oturup
Her sayfasında kan ve göz yaşı olan
İkinci dünya savaşının kitaplarını okuyacağız