Bu Benİm Hİkayem...

[FERDA]

İlkokul 2.sınıf öğrencisiydi küçük kız herşeyi öğrenmeye çok hevesliydi ve bir o kadarda meraklı çok seviyordu okulunu ve öğretmenini arkadaşlarını ama okulun yarı yıl tatilinde taşındılar ve o bir başka okula başladı dönem ortası geldiği okulunda çok tedirgindi belkide olacakları sezmişti kimbilir ilk sene fena değildi ama her şey ikinci sınıfa başladığı zaman oldu bir gün öğretmenini merdivenin altında olan kantinin önünde askerden yeni gelmiş yeni yetme bir öğretmenin üzerine abanmış gördü o an ne olduğunu bilmiyordu ve bu sahnenin ona neye,nelere mal olacağını hayatını bir cehenneme çevireceğini'de bilmiyordu nerden bilsin sadece 8 yaşındaydı o küçüktü çok küçücük hemde o andan sonra kabusu başladı kadının artık 1 numaralı düşmanıydı gidip gelip onu hırpalıyordu herkes cetvelle dayak yerken bu küçük kızın dayak yediği bir kızılcık sopası vardı ne mutlu ona değilmi.
Ve anneside kızın uzun olan saçlarını sımsıkı örüyordu derli toplu dursun diye ve bu öğretmen ilim irfan görmüş bu kadın tırnaklarını o örgülerin içine sokup kızın başını ya tahtaya yada duvara yada sıraya vuruyordu büyük bir zevkle hemde bu böyle uzun zaman devam etti ta'ki bir gün kızın annesi kızını sırtından hafifçe itince gerçek ortaya çıktı çünkü öğretmen o gün kendisiyle inatlaşan öğrencisini sınıftaki çocukların bütün yalvarmalarına ve gözyaşlarına rağmen çok feci dövmüştü hırsını kontrol edemediği için olay ortaya çıktı ama




o küçük kız bugün 45 yaşında iki çocuk annesi sadece ve sadece ilkokul mevzunu öğretmenlerden,hayattan nefret eden güvensiz bir birey.
Nasıl bir öykü ama bu benim öyküm benim benim...


Ve uzun zamandır düşünüp yapamadığım beni zehirleyip için için kemiren bir şeydi bu keşke sadece bir yazı olsaydı sadece bir yazı...