YaŞadiklarimdan ÖĞrendİklerİm...

[sisligölge]

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİKLERİM...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim birşey var;
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın birşeyi...
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten,
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği.
İnsan, saatlerce bakabilir gökyüzüne,
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa...
Yaşamak yeryüzünde onunla karışmaktır.
Kopmaz kökler salmaktır oraya.
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını.
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle gireceksin.
Ve uzandın mı bir kez; bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin.
İnsan, bütün güzellikleri dinlemeli alabildiğince,
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına...
Balıklama dalmalı içine hayatın,
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına...
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar.
Bütün kitapları okumalı, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın.
Değişmemelisin hiçbirşeyi, bir bardak su içebilmenin mutluluğuna.
Fakat ne kadar sevinç varsa hepsini yaşamak özlemiyle dolmalısın.
Ve kederi yaşamalısın namusluca bütün benliğinle.
Çünkü acılar da sevinçler gibi olgunlaştırır insanı.
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına .
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var;
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın ırmaklara, göğe bütün evrene karışırcasına,
Çünkü ömür dediğimiz şey,
Hayata sunulmuş bir armağandır.
Ve hayat sunulmuş bir armağandır insana...

YAŞADIKTAN SONRA ÖĞRENİYORUZ HAYATIN KAÇIRILMIŞ ANLARININ TADINI...
Yaşam, bir yolsa bil ki düz olmanın yanısıra inişli,çıkışlı ve taşlıklıdır da...
Yaşam, mevsimse bil ki her kışın ardından bahar da gelir...
Yaşam, gökyüzü ise bil ki senin de orada bir yıldızın vardır mutlaka...
Yaşam, sevmekse bil ki sevdiğin seni sevmese de olur,önemli olan senin sevgindir...
Yaşam, vermekse bil ki bu karşılıksız olmalıdır...
Yaşam, mücadele etmekse bil ki vazgeçmen yaşamın umurunda değildir...
Yaşam, bir yolculuksa bil ki önce kendin için yapmalısın onu...
Yaşam, engelli bir yarışsa bil ki en zor engeller kendi önüne koyduklarındır...
Yaşam, mutlu olmaksa bil ki en kalıcı olan şey huzurdur...
Yaşam, sadece nefes alıp vermek değil ise bil ki kendinden birşeyler katmalısın ona...

NEDEN OLMASIN?
Yaşamda önemli olan doğru soruları sormaktır, doğru cevapları bulmak değil...
Başkalarının yaşadıklarından,her insanın yaşadığı aynılıklardan bir şeyler öğrenemez miyiz?
Hep zaman geçmesi ve bir bedel ödememiz mi gerekiyor?
Yardım bekliyoruz.
Birilerinin bize yardım etmesini yol göstermesini bekliyoruz.
Oysa kendine yardım edemeyene kim yardım edebilir ki?
Tek bir gerçek var!
Dünyayı ve hayatı sevmek,
Kahır ve çileler içinde yaşarken bile bu sevgiden el çekmemek,
Her güneş ışınına bir şükran duygusuyla kapıları açmak,
ACILARDA BİLE GÜLÜMSEMEYİ TÜMÜYLE UNUTMAMAK....
alıntı...