Nahit Ulvi Akgün

[F.S.Mehmet1453]

Anılar

Başımı yastığa koydum mu
Sinsice saldırır anılar
Öyle acımasız ki tutar
Bölük pörçük eder uykumu

Bir pencere açılsa balkondan
Odama yosun kokuları dolsa
Kıpır kıpır bir aydınlık olsa
Üstümden kalkardı bu karabasan

[F.S.Mehmet1453]

Birisi

Birşey var aramızda,
Senin bakışından belli,
Benim yanan yüzümden.
Dalıveriyoruz arada bir,
İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belli,
Gülüşerek başlıyoruz söze.

Birşey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek,
Fakat ne kadar saklasak nafile,
Birşey var aramızda senin gözlerinde ışıldıyor,
Benim dilimin ucunda

[F.S.Mehmet1453]

Bölük Pörçük

Bölük pörçük imgeler
Hani pul pul serpilen
Şenlikte düğünde görülen
Yağmur bu ne çabuk geçer

Bölük pörçük düşler
Sırtında bir ölü
Bu ağır yükü
İndirince çilen biter

Bölük pörçük düşünceler
Yüzün yarım aynalarda
Öteki yarımı arar da
Deli gibi yollara düşer

Bir gelir bir gider
Bilemezsin ne yapacağını
Yadırgarsın çağını
Tanıyamaz seni görenler

[F.S.Mehmet1453]

Çare

Ben can sıkıntısına çare buldum
İşim varmış gibi davranıyorum
Aşıkmışım gibi yapıyorum
Bekliyorum orda burda
Ne bu telaş diyor biri
Treni kaçıracağım diyorum
Ne bu dalgınlık diyor yanımdan geçen
İşte bakın anlamıyor musunuz
Ya siz
Ne yapıyorsunuz

[F.S.Mehmet1453]

Çoğul Mutluluk

Elma yedim elmayım ben
Yıldızlara baktım yıldızım dedim
Kuzular yedim koyunlar yedim
Kuzudan koyundan yanayım ben

Çarşılardan geçtim çarşıyım ben
Pazarlardan geçtim pazarım
Ağaca baktım ağaçta varım
Güneşte ısıyım ben

Havayı çektim havayım ben
Salkım saçak gökyüzü
Gecesi gündüzü
Baştan aşağı doğayım ben

Seviyim aranızdaki
Ayşegül'üm, Memetali'yim
Bir yanımla Nahit Ulvi'yim
Öyle çoğaldım öyle çoğaldım ki

[F.S.Mehmet1453]

Eksilen Gökyüzü

Apartmanlar arasından görünen gökyüzü
Seni eksilte eksilte yitirdik çoktan
Şimdi bir anıdır bulutların dizi dizi
Gelirler göçmen kuşlar gibi uzaktan

Apartmanlar arasından görünen gökyüzü
Coşkun sevinci kent çocuklarının
Düşlerine doğar Akşamyıldızı
Yansıyan evreni oyuncaklarının

Apartmanlar arasından görünen gökyüzü
Penceresi gecekonduların karanlıkta
Gelir oturur yüreğine ince bir sızı
Kim kime dum duma bu koca kalabalıkta

[F.S.Mehmet1453]

Her Şey Yerli Yerinde

Hiçbir şey değişmeyecek o gün
Göçüvereceksin bu insan kalabalığından
Gelmemiş gibi olacaksın dünyaya
Sanki bu odada sen oturmadın
Sen giymedin bu elbiseyi
Ağlamadın
Gülmedin
Yemedin bu ağacın meyvesini
Bütün maceran
Bir varmış
Bir yokmuş

[F.S.Mehmet1453]

Melahat'a

Saadetten mi bu şaşkınlığım
Paltomu tutuşundan
Elimi alıp hatırımı soruşundan
Ortak oluşundan mı sıkıntıma
Böyle durma karşımda
Böyle söyleme
Göğsünde sıkma başımı
İlgilenme her halimle

Ben dayanamam bu sevince
Ben dayanamam
Ya ağlamak geliyor içimden
Ya bağırmak sokak ortasında

[F.S.Mehmet1453]

Ölüme Övgü

Sen olmasan duyar mıydım gerçekten
Özlem nedir acı nedir ayrılık ne
Ölüm sana övgüler düzenleme
Boynumun borcu olsun yürekten

Ölüm seni seviyorum inan ki
Hani alırsın diye sevdiğimi
Hep korku hep tasa içindeyim
Yani yaşamın daha içindeyim

Ölüm seni seviyorum şaşma buna
Sen olmasan bilir miydim hançeri
Ölüm seni seviyorum yaklaş daha
Yaşamın görünsün görkemli albenisi

Ölüm seni duymasaydım derinden
Düşünebilir miydim evreni
Evren ki renk renk bin bir görünümde
Saçılır şenlik fişekleri gibi

Ölüm seni kucaklıyorum seviden
Nelerle tanıştırmadın ki beni
Sana borçluyum duyularımın keskinliğini
Seni yaşadıkça varolduğumu yeniden

[F.S.Mehmet1453]

Saadet

Kesilivermişler elden ayaktan
Nefeslerinin sıcaklığında
Bütün acılara kapanmış gözleri
Kirpikleri ıslanmış saadetten
Ölüm gelirse böyle saatte gelmeli
Belki farkedilmez yaşamaktan