ve yitirmeyeceğim aklımı senin yüzünden

[вσυя∂¢αη]

ve yitirmeyeceğim aklımı senin yüzünden

Soysuz bir üçkağıtçı madrabaz mıyım ben
yalan mı söylediklerim yalancı mıyım yoksa
ben hiç şiir yazmadım ki, deli miyim
kalemi tut diyenin hizmetçisiyim

etrafıma bakınırken doluşuyor mısralar
kafamın içine gönderiyor gönlüm
kan fışkırıyor gözlerimden
yaz diyor yaz yaz yaz
iyi de daha geçen yaz hercainin tekiydim

ne istiyorsun şah damarımda ellerin
ağlamayacağım inadımdan göreceksin
ve yitirmeyeceğim aklımı senin yüzünden

bittikçe yenilenen şarjör gibi
sürüyorlar mermiyi beynime
ben istemedim ki yazayım diye
kendiliğinden olup bitti ne varsa
bir sabah erken kalkan ihtilal subayı gibi
elimde buldum kurşun kalemi

üstelik kekeme bir çocuktum
bana kaldıysa mısra kovalamanın şanı
arada tepe taklak bir isyan
kusurdan sayılmamalı