hayat özeldir

[ƒяαмвυαz]

‘’Bu basit bir paket olmamalı – içinde muhakkak zarif bir çamaşır var ‘’

İpeğe ve paketin içinde çıkan iç çamaşırına bakmış.« Bunu ona 8 veya 9 sene önce New York’ dan satına almıştım – ama hiç giymemişti .

Eşi bu hediyeyi önemli bir an için saklamıştı..Şimdi – işte o an gelmişti.. Arkadaşım yatağa doğru yürümüş ve paketi - cenaze töreni düzenleyicisinin alacağı diğer eşyaların arasına koymuştu.

Çünkü – karısı ölmüştü..

Bana doğru dönerek :‘’ Hiçbir zaman bir şeyi özel bir durum için saklama.Zira yaşadığın her gün – zaten özel! »

Bu kelimeleri daima hatırlıyorum- bunlar benim hayata bakış açımı değiştirdi..

Bugün eskisine nazaran daha fazla okumaya çalışıyor ve daha az temizlik yapıyorum. Biraz sallaparti oldum..

Genelde fırsat buldukça deniz kıyısına gidiyor ve tabiatın seslerini dinliyorum- etrafımda dolaşan hoşlanmadığım tipte insanları dikkate almaksızın.

Sevdiklerimle ve az olan dostlarımla daha fazla vakit geçirmeye çalışıyorum.

Hayatı geç de olsa yorumlayabildim – o , değerini bilmek zorunda olduğumuz bir seri tecrübelerden müteşekkil ….

Ve en önemlisi artık herşeyi çok kafaya takmıyor ve korkmuyorum.

Hergün yemekte normal su bardağını değil – sevdiğim ince kenarlı su bardağını kullanıyor ve giyimime daha bir dikkat ediyorum..

Sevdiğim – ve kullanırken tasarruflu kullandığım parfümümü artık özel günler için değil – canım istedikçe kullanıyorum.

Lügatımdan – ( belki bir zaman ) veya ( Günün birinde ) gibi kelimeleri çıkarttım.

Değecekse – istediğim şeyi imkanım ölçüsünde – istediğim zaman yapmaya başladım.

Arkadaşımın hanımının – yarın öleceğini şayet bilseydi – ne yapacağını bilemem .Yarın – bizler için ne kadar doğal görünse de bazıları için imkansız oluyor.

Herhalde ailesini ve candan dostlarını çağırırdı diye düşünüyorum. Belki eski dostlarından – geçmişteki bir münakaşa nedeniyle özür dilerdi.

Belki çok sevdiği bir restorana gider ve orada son defa zevkle sevdiğiyle haz alarak gününü huzur ve mutlulukla geçirirdi.

Şayet geriye pek fazla zamanım kalmadığını bilseydim- o çok küçük ama yapılamamış şeyler beni huzursuz ederdi.

Tahmin ederim ki – uzun zamandır irtibatta olamadığım iyi dostlarımla artık buluşamayacağım için – çok üzgün olurdum.(… yine belki bir gün ..).

Üzgün olurdum- yazmayı düşünüp de yazamadığım mektuplar sebebiyle ( yine belki bir gün ..)

Üzgün olurdum – sevdiklerime onları sevdiğimi gerektiği kadar sıklıkla söylemediğim için

Bu arada artık hiçbir şeyi ileri tarihlere bırakmıyorum – özel bir şeyi hayatıma güzel bir gülümseme getirecek özel bir gün için ayırmıyor ,saklamıyorum.

Kendime her günün – özel bir gün olduğunu söylüyor ve bunu bana yaşattığı için Tanrı’ ya her akşam şükrediyor ve her sabah yeni bir güne başlarken O’ na yine güzel bir gün için dua ediyorum.

Her gün- her saniye ve her dakika artık özel….