Bİr Kİrpİ İle Bİr Avrupa EngereĞİ Arasindakİ BoĞuŞma

[F@sTaLaFisT@]

Kirpi, dikenlerini silâh olarak kullanmaz. Bunlar onun için bir savunma aracıdır. Kirpi, dikenlerini bir de yiyecek elde etmede kullanır. Aşağıda, bir kirpinin, dikenlerinin sayesinde zehirli bir yılanı nasıl mat ettiğini okuyacaksınız.
Kirpi'nin umumiyetle bütün sürüngenlerin ve bunların içinde bilhassa bir adı da viper olan Avrupa engerek yılanının amansız düşmanı olduğunu herkes bilir. Fakat bu hayvancığın bu derece tehlikeli bir düşmanı mat edip kendine yem yaptığını bilenler şüphesiz daha azdır.
Ferdinand Coste 1887'de «Zoologist» dergisinde şöyle yazıyordu:
«Bizim korucu yazın maalesef engereklerle kaynaşan bir ormanda dolaşırken, bu yılan ailesinin iri bir üyesiyle karşılaşmıştı. Sürüngen Allah'tan uyuyordu. Adam tam çiftesini ateşleyerek onu öldüreceği sırada, bir kirpinin, yosunların üzerinde usulca yılana yaklaştığını farketti...
«Kirpi düşmanına yeteri kadar yaklaşınca, dişleriyle onu kuyruğundan yakaladı, sonra derhal topaç oldu... Acının etkisiyle uyanan engerek hiddetle dönerek kirpiye doğru bir hamle yaptı, sonra tıslaya tıslaya saldırışlarına devam etti... Beş dakika sonra kanlar içinde ve takati kesilmiş halde yerde yatıyordu. Bunun üzerine kirpi topcıçlıktan çıkarak harekete geçti...»
Zehirli yılanların çok olduğu bölgelere kirpileri dadandırmak için tertibat almalıdır. İnsanların giremeyecekleri kadar sık çalılıklara, bir yanı açık kutular koymakla bü iş görülebilir. Kirpiler bunları kendilerine -yuva yaparlar. Yılanların kirpi kadar tehlikeli düşmanları yoktur denilebilir. Bu bir bakıma yılan zehirinin kirpiye tesir etmemesinden de ileri gelir.

Tabiat bilgini Olmar Lenz aşağıdaki hikâyeyi anlatıyor:
«Büyükçe bir sandık içinde beslediğimiz dişi bir kirpi, altı yavru dünyaya getirmişti. Hayvanın yavrularına gösterdiği şefkate hayran oluyordum. Bir gün anne, küçükleri emzirirken, sandığın içine iri bir engerek yılanı koydum. Bu engereğin zehirinin bol olduğunu önceden tespit etmiştim. İki gün önce bir sıçanı çarçabuk öldürmüştü.
«Kirpi, düşmanını derhal gördü. Usulca ayağa kalktı ve boylu boyunca uzanmış olan yılana yaklaşarak onu başından kuyruğuna kadar kokladı ve boynuna doğru üfledi. Engerek bunun üzerine tıslamaya başlayarak bu küçük saldırganı burnundan, dudaklarından defalarla ısırdı. Kirpi düşmanının zavallılığıyla alay edermiş gibi. hiç istifini bozmadan yaralarını yaladı ve bu arada yılan onu bir kere de dilinden ısırdı. Kirpi hâlâ yılanı kokluyor ve ısırılmasına aldırış etmiyordu. Sonunda engereğin başını yakalayarak, kurbanının çırpınmasına rağmen, dişlerinin arasında ezdi ve yılanı yarı yerine kadar yedi. Ancak bundan sonra durarak yavrularının yanma döndü ve onları emzirmeye devam etti. Akşam üzeri yılanın geri kalan parçasını ve yeni dünyaya gelen bir engerek yavrusunu yedi. Ertesi gün üç küçük engerek daha bularak karnını doyurdu. Yuttuğu zehirlere rağmen, gerek kendisinin, gerekse yavrularının sıhhati yerindeydi. Yaralarında da iltihaptan eser yoktu.»
Kurnaz tilki kirpi için daha tehlikeli bir düşmandır. Kafasını işletmeyi bilen bu hayvan, kirpiyi civardaki bir suya kadar yuvarlar. Kirpi suya düşünce, boğulmaktansa topaçlıktan çıkıp yüzmeyi tercih edecektir. Tilki o zaman avını başından yakalayacak ve mücadele sona erecektir.