![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Daha çok olmamıştı seni tanıyalı
Yarabbim ne kadar iyi yürekli biriydin Gözlerim dolardı senin bu iyi haline hep Ne zaman bir şeylere kızsam Ne zaman isyan etsem elimde olmadan Hep sen gelirdin aklıma Ve Öznur derdim seğmen gibiler var bu dünyada Demek ki bunlar iyi günler Hasta olduğumda içeri girmeden getirdiğin çorbaları Kendi derdine üzülür gibi beni üzen şeylere üzülmeni Annenin o konukseverliğini İçtenliğinizi hiç unutmadım Seğmen İstanbul’daydım Malum yaz tatili,okulda bitiyor zaten haziran dedimmi Aramışsın birkaç kez Bense burada öyle yoğun öyle çok işle uğraşıyordum ki Unutmuşum seni aramayı Daha doğrusu kendime itiraf etmeliyim ki Şimdi gözlerim dola dola Bugün ararım yarın ararım deyip seni aramayı ihmal ettim 1 hafta sonra Ankara’dayım nasıl olsa Ne kadar da yanlışmış oysa İnsan aklına geldiğini yapmalı bu dünyada Bir selam,bir merhaba,bir arama,gidip görme Yapmalı insan aslında Şiirimi okuyan herkes bunu dikkate alsın Ertelemeyin bu dünyada hiçbir şeyi Çünkü yarın bulamayabiliyorsunuz Ve işte o en kötü anlardan biri Ankara’ya gider gitmez Kızılay’a,işyerine gittim Nasıl içim sevinç dolu seni göreceğim diye Girer girmez bakışlardan anlamıştım ama Yine de aklımın ucundan bile geçmemişti Seğmen Bey trafik kazası geçirdi dediler Yine de konduramazsın ya bazen bakışlar her şeyi anlatsa bile Hangi hastane dedim Gitmenize gerek yok gibi baktılar yüzüme Seğmen Bey’i kaybettik O an Ankara yıkıldı,altında ben kaldım Bayılmışım Kendime geldiğimde acı hissediyordum Ve hiç durmayan gözyaşlarımı Bir yandan Allah’tan sana rahmet diliyor Bir yandan da durmadan kendime kızıyordum Gittin,beni çok üzdün Çünkü ilk defa bir arkadaşımı dostumu kaybediyordum bu dünyada Acısı çok ağırdı Senden sonra hiçbirşey eskisi gibi olmadı Ne sokaklar ne benim Ankara’ya ve insanlara bakışım Ne de hayatı algılayışım Senden sonra çok şeyi öğrendim ben İnsanlar hala aynı Seğmen burada Bu dünyanın geçici olduğunu bile bile hala sevmiyorlar birbirleri Hala kötülük yapmak birilerinin derdi Hala konuşuluyor herkes Kimse hepimiz bir gün öleceğiz,bu kavga neden demiyor Hala kıskançlık hakim köşe başlarında Dünya devletleri yoktan sebeplerle birbirleriyle savaşta İnsanlar boş vermişler her şeyi İyiliği,merhameti Ve yok kimsenin yarına dair bir endişesi Sen gerçek olan,biz yalan dünyadayız Hala anlaşılmadı bişeyler Seğmen Anlayanlar var elbet Ama bazıları anlayamayacaklar son günlerine dek Mutluyum ben bu kadar üzülmeme rağmen Kıymetini bildim kendimce bu güzel dostluğun Maillerini hala saklıyorum Silmedim hiçbirini Bir mailin var ki Ne zaman açsam gözlerim doluyor Ömrüm yeterse demişsin Hatırlarsın İngilizce kursuna gidiyordun Ve bende senin bana attığın maillerdeki yanlışlarını düzeltiyordum İyi olma yolunda gidiyordun Hırslıydın Ve neden bilmem Bana verdiğin bir söz varmış Daha doğrusu vardı Söz Öznur demiştin söz İngilizce'yi öğreneceğim hocam Seni hiç unutmadım Belki görüyorsundur zaman zaman beni Çok özlendiğini Ve yerinin ayrı olduğunu hep bil İyiler bu dünyada çok az insana rastlar Tıpkı bir dahinin dünyaya 100 yılda bir geldiği gibi Seni hep o tatlı gülüşünle hatırlayacağım Kim bilir belki bir kuşun kanadında Belki de bir arının balını aldığı çiçektesindir Yerin hala çok özel ve güzel bende Kimse koyulmadı yerine Rastlamadı bu kız senin kadar iyi birine Dualarım hep seninle….
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|