Kürt kardeşlerime mektup !/10 ekim

[[мα∂ℓιηє]]

Kürt kardeşime mektup!

Lanet olsun teröre! Ne diyelim, laflar da aşındı, sözler de törpülendi. Kelimeler de aciz kaldı. Başladığı nokta; “öp namlunun ucunu”ydu ve bugün ulaştığı yer; “yeniden öp namlunun ucunu...” oldu.

Askere emir çıktı:

Irak’a gir ve vur.

Ordu Gabar Dağı’nda verdiği 13 şehidinin ve 13 şehidi ile birlikte bir hafta içinde PKK kurşunuyla, bombasıyla, mayınıyla ölen 30 vatandaşının kanını yerde koymayacak. Sınırı geçecek, Kandil’e gidecek, Barzani’nin sarayı ve PKK liderlerinin gecelediği Süleymaniye’deki Fındık Aşti Oteli dahil gerekirse her yeri “vuracak-bitirecek.” Belki bu girişinde de, daha önceki 24 kez giriştiği sıcak takiplerde olduğu gibi başaramayacak, tam temizlik yapamadan geri dönecek.

Fakat durmayacak.

26’ncı kez girecek.

27’nci kez.

100’üncü kez girişinde bitiremezse, Türk Ordusu 1000’inci kez Kuzey Irak’a girecek ve vuracak. Bu noktaya geldi, söylenecek laf kalamadı. Çünkü her şehit verişte Türkiye’nin bütün halkı; “Şehitler ölmez. Vatan bölünmez” diye ayağa kalkıyor.

Türkiye bölünmek istemiyor.

Bir avuç!

Tek bir avuç!

Toprak vermek de istemiyor. Türkler kardeşleriyle çatışmaktan, vuruşmaktan, kanlı düşman olmaktan da yana değil.