Sormayın

[GooD aNd EvıL]

Yoktur beyitlerime söylenecek sözüm ,
Anlayasınız diye dökmüşüm oysa hecelere.
Soruyorsunuz;
Bu kim? neresi? Hangi şehir? Diye
Okuyun dostlarım, okuyun sadece
Düşünün canlarım, düş kurun beyninizde.

Kurasınız diye güzel düşleri,
Birazda o malum gülüşmeleri.
Kâh üzüntü, kah kasvetleri.
Harmanlıyorum işte be kardeşim.
Görmemezlikten geldiklerinizi görüyor.
Duymamazlıktan geldiklerinizi duyuyor,
Düşünmemezlikten geldiklerinizi düşünüyorum.
Coşkuda var. Hüzünde.

Sormayın vesaire soruları
Vurmayın yüzüme bildiğim doğruları.
Tel örgüde hasret damarları kesilende,
Barbarlığa direnen zamana şahit kalede,
ay ışığında türkü tutturan da
yüzlerce çift göz üzerimdeyken
caddede gül yanaklıma gözyaşı dökende!
Hepsi benim. ben.
Okuduğun beyitler sensin ey halkım sen.
Daha neyi soruyorsun ki?