Meğer Korkmam gereken Onlar Değilmiş

[KoJiRo]

ben küçüktüm, annemle babam telaşla karşı çıkardı:

-hiiğğğ!!! sakın içme o buz gibi suyu!!!!
-aman ha, dişinle kırmaya kalkma o fıstığı!!!...
-o elmayı asla, yıkamadan yeme!!...

zehir sanırdım, beni öldürecek gibi gelirdi, terli şişesine hapsolmuş, aklımı çalmaya çalışan lanetli bi şeytandı sanki, o buz gibi su... içmezdim.

dişimle kırmazdım, fındığı... şekeri kıtır kıtır yemeye korkardım. elmayı da gıcır gıcır yıkardım mutlaka, yemeden önce, mandalinayı da...

yıllar geçti... başımdan da türlü türlü şeyler... neşe keder...

bazı bazı öleceğim tuttu... "napsam ki?" dedim... hemen aklıma geldi; buzluktan aldığım gibi kafama diktim su şişesini.... kana kana içtim... sonra bi baktım ki hala yaşıyorum... fıstıkları kırdım dişimle, bana mısın demedi, o da öldürmedi... yıkamadan yediğim elmalar da...

anladım ki onlar masummuş.
başka şeyler öldürürmüş beni, meğer.
annemlerin "sakın ha!!....." demeyi unuttuğu başka şeyler...