www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee  

Geri Git   www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee > Forum > Eskiler (Arşiv)

Eskiler (Arşiv) Eski konular

CevaplaCevapla
 
Konu Araçları Görünüm Modları
Old 10-22-2007, 10:23 PM   #1
KoJiRo
Aşmış Üye
 
KoJiRo Kullanıcısının Avatarı
 
Üyelik Tarihi: Dec 2006
Konum: KoCaELi
Yaş: 40
Mesajlar: 34,356
Teşekkür Etme: 21
Thanked 162 Times in 97 Posts
Üye No: 23848
İtibar Gücü: 8788
Rep Puanı : 54700
Rep Derecesi : KoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond reputeKoJiRo has a reputation beyond repute
Cinsiyet : Erkek
Varsayılan Mutluluk Yanıbaşımızda

Mutluluk Yanıbaşımızda Mutluluğu yakalamak, mutlu olduğunu söyleyebilmesi insanın asırlar öncesine göre daha zor gibi görünüyor. Hatta yanıbaşımızdaki geçmiş yıllara göre bile daha zor mu nedir şu mutluluk hissi. Sebep... Sebepler doğruya yöneltmeli, inancın gölgesinde yönlendirmeli... O asrın saadetine bir baksak ne görürüz, ‘ismiyle müsemma’ dedirten cinsten bir saadet mi çıkar karşımıza onca çilenin kapı aralığından. Boşuna mı ağladı geleceğin haline asrı saadetleştiren, yaşadığı saadet arsıydı belki ondan. Onların yüreklerinde yaşıyordu tebessüm. Mutluluk, dile düştükten sonra tadını aratır oldu belki ondan. Saadetin asrında mutluluk yaşanıyordu, sözlerde aranmıyordu belki ondan. Çare... Çare ararken insan kaybolmamalı, Eyüp değil miydi çareyi dilemekten korkan... Mutlu olmak insanın hakkıydı. Dünya, dahası her şey insan için yaratılmadı mı! Kıymeti bu kadar büyük olana neden mutluluk tadını vermesindi yaradan! Bu onun adaletine toz kondurmak olmaz mıydı! Biz ki tozu konduğu yerden üflemek için akıllandırılmadık mı! Ya insan, ya insan mutluluk önderlerini elinin tersiyle itip yerine kendi hayali önderlerini önderlik makamına yerleştirip mutluluğun bir bilinmeyen mesafelerde kaybolmasına neden olmadı mı! Ya insan değil miydi sonra da mutsuzluğundan şikayetlenen! Ya insan değil miydi mutluluğu kendisinden çalan suçluyu arayan! Şimdi... Şimdi varsa, henüz dünyadayız, henüz ruh bedende ikamet etmede... Öyleyse geç değil, vakit tamama ermiş değil, zaman adımlarımızla geriye kaymaya devam ediyor. Sonsuzluğunu anladığı an küçülecek dünya. Küçülecek küçülecek... öyle ki kayıplardan endişe duymayacak insan! öyle ki gençliğine hayıflanıp yaşlılığından ürkmeyecek insan! öyle ki özlemlerinde kaybolmayacak insan! Mutluluk sonsuzluğun bilicinde, yok olmayacak bir ruhun ellerinde, dünya mekana sığamayacak kadar engin! Mutluluk terketmeyen tek sevgilinin, bir adımına karşılık verdiği bin adımda! Mutluluk raflarda unutulan kelamda! Mutluluk bir çocuğun dünyaya sorumsuz, sorgusuz, yorumsuz ilk ‘merhaba’ çığlığında! dua ile...
__________________
KoJiRo çevrimdışı   Alıntı ile Cevapla
CevaplaCevapla


Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)
 

Yayınlama Kuralları
Yeni konu açamazsınız
Cevap gönderemezsiniz
Eklenti ekleyemezsiniz
Mesajlarınızı düzenleyemezsiniz

Kodlama is Açık
Smilies are Açık
[IMG] code is Açık
HTML code is Kapalı


Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 05:08 PM

Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11   Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.