sensizlik...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Yalnızlıga elbet alısır bedenim
yalnızlıkla belkide basa cıkabilirim
cok zor gelse bile yasar ögrenirim
sensizlik benim canımı acıtan...

Sıgmıyorum eve , sıgmıyor kücücük yüregim bedenime...
Bu nasıl bi acı die die teselli arıyorum ickilerde!sadece uyumak istiyorum,sadece uyumak hatta hic uyanmamak bana ben geri geldim diyene kadar sen...

Öyle bi enkaz yıgını gibi kalıyorumki gece cökünce su sehre , yapabilecegim herseyimi tüketmis , akıtabilecegim tüm gözyaslarımı akıtmıs ve yüregimdeki dinmek bilmeyen su acıya deliler gibi care ararken fotografınla konusurken buluyorum hep kendimi. İnsanlar günlük hayatta yapılması gerekenleri yaparken hayatın donmus kaldıgını görüyorum kendimde. hic kimseyle tek bi kelime konusamak istemiyorum , kimse bana tek bi kelime etsin istemiyorum. sadece ilaclar icip icip uyutuyorum kendimi , acımı anca böyle dindirebiliyorum.

Sabah gözümü acar acmaz yastıgımın altındaki telefona bakıyorum. aramamıssın , bi damla süzülüyor. Mutfaga gidiyorum bi kahve suyu koyuyorum kendime , balkona cıkıyorum, herkes bana bakıyormus gibi geliyor , sanki üzüntüm yüzümden okunuyo ve bütün insanlar iste bu kız terkedildi die alay eder gibi bakıyor. iceri girip bilgisayarı acıyorum. kendimi iskenceye alır gibi en sen dolu sarkılar calıyorum kendime. hic bisey yapmadan öylece ekrana bakıyorum.fotograflarına bakmıycagıma dair yeminler edip bozuyorum , son bi kezlerle avutup kendimi gamzelerine dokunuyorum ekrandan. susturamadıgım bi aglama kriz gibi geliyor birdenbire. telefonuma uzanıyor elim, calıyor , calıyor , calıyor. koridorda allahla konusa konusa voltalar atıyorum, aglıyorum. icimin acısıyla basa cıkamayacagımı anladıgım anda ilaclara yöneliyo elim.uyuyorum. uyanıyorum , yine aynı , sensizlik bıraktıgım gibi duruyor.
Gittiginden beri sigara almaya bile cıkmadım dısarıya. Ama yarın alsancak vapur iskelesinde gidisinin serefine , son kez gamzelerinden öptügüm yerde oturup aglayacagım. yoklugunun varoldugu evine gidemem , buna hic hazır deilim su anda.

Cok zor olucak sensizlikle basacıkabilmek demiycem , çünkü basa cıkamıyorum, görüyorsun. nereye kadar gider bu böyle , nereye kadar dayanabilirim bilmiyorum.kendi kendime acır hale geldim. aynaya bakmıyorum bile.bende bıraktıgın hersey en son gördügün halinle duruyo. allahtan baska hic kimsem yok seni bana geri getirebilecek. ve oraya gelmekten baska hic bi carem yok yüregini bana tekrardan bagıslayabilmen icin.

dedim ya benim yalnızlıkla falan bi derdim yok , benim canımı acıtan sensizlik. gel ya da geleyim. bu isin baska cıkar yolu yok. görüyorsun seni de mahveden bensizlik

[CoolTurk]

Paylaşım İçin Teşekkürler...