Orda Olması Gereken

**GooD aNd EvıL** · 10-06-2007, 08:25 PM

Düşlerimizden düşüyordun işte
Oluk oluk sırma gibi
Dişlerimizden akiyordun
Akışkan gece gibi
Adlarımızı sayıp gülüşüyordun
Sen dudak gibiydin
Dudak gibi
Seni alıntılıyorum kare bir kağıdın üzerine
Sokaklar türetiyorum başinda ve gövdende
Kanallar açıyorum,
Bir şehre benziyorum sana baktigimda
Her sokağında bir şair besleyen fakir bir şehre
Yazılar ve kenarlıklar asıyorum duvarlarına
Pervazlar ve pencereler, Pervazlar ve pencereler, güneşler aylar
Çiçekler, nesneler bin bir türlü
Sakın dışarı çıkma kendinden
Ben gelir seni alırım
Bırakma üç yapraklı derin sesini dudaklarından
Göğüs kafesinde ben dinlerim seni
Anlamlar türetiyorum senden, bilinmeyen kelimelerden yapılan bir şiir gibi
Büyüye benziyorsun ilk cümlede ve nesneler benim bile bilemediğim
İlk çağ törenleri gibi derişik ve sessiz
Uzakta olduğun
Kadar
Seviyorum seni
Bana yaklaştiginda
Anlatılmaz
Bütüne daldırılmış bir kova anlamsın sen
Parçaların evrende
Kadın desem
Bir çiçek boynunu büküyor
Erkek desem
Rüzgar duruyor ansızın
Her kelime ardında seni bulmak için
İçiyorum Tarih’i
Sordum mu bilmiyorum
Gerçek sen misin
Ölmeliyim öyleyse
Çünkü susmak da sensin.

10-06-2007, 08:25 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57907 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Orda Olması Gereken Düşlerimizden düşüyordun işte Oluk oluk sırma gibi Dişlerimizden akiyordun Akışkan gece gibi Adlarımızı sayıp gülüşüyordun Sen dudak gibiydin Dudak gibi Seni alıntılıyorum kare bir kağıdın üzerine Sokaklar türetiyorum başinda ve gövdende Kanallar açıyorum, Bir şehre benziyorum sana baktigimda Her sokağında bir şair besleyen fakir bir şehre Yazılar ve kenarlıklar asıyorum duvarlarına Pervazlar ve pencereler, Pervazlar ve pencereler, güneşler aylar Çiçekler, nesneler bin bir türlü Sakın dışarı çıkma kendinden Ben gelir seni alırım Bırakma üç yapraklı derin sesini dudaklarından Göğüs kafesinde ben dinlerim seni Anlamlar türetiyorum senden, bilinmeyen kelimelerden yapılan bir şiir gibi Büyüye benziyorsun ilk cümlede ve nesneler benim bile bilemediğim İlk çağ törenleri gibi derişik ve sessiz Uzakta olduğun Kadar Seviyorum seni Bana yaklaştiginda Anlatılmaz Bütüne daldırılmış bir kova anlamsın sen Parçaların evrende Kadın desem Bir çiçek boynunu büküyor Erkek desem Rüzgar duruyor ansızın Her kelime ardında seni bulmak için İçiyorum Tarih’i Sordum mu bilmiyorum Gerçek sen misin Ölmeliyim öyleyse Çünkü susmak da sensin. __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)