İsmet BarLıoğLu

[OrDeRPrOs]

Gözyaşları İçinde Seni Aranıyorum

Yağmurlardan, rüzgardan sırrımı gizleyerek
Yine yollara düştüm sevgini özleyerek,
Ayakta demir çarık, elde demir değenek
Gözyaşları içinde seni aranıyorum.

Neyi görsem tek değil, herşey bir çift halinde,
Çiçeklerin kolları birbirinin belinde,
Sevenlerin kaderi sevilenin elinde,
Gözyaşları içinde seni aranıyorum.

Rüzgar düşmüş yollara, bulutları arıyor,
Bulutlar yağmur olmuş denizlere yağıyor,
Deniz mehtabı sarmış, bir türlü doyamıyor,
Gözyaşları içinde seni aranıyorum.

Martılar çığlık çığlık koşuyor birbirine,
Serçeler tünemişler bir yapı kemerine,
Dalmışım *******in en karanlık yerine,
Gözyaşları içinde seni aranıyorum.

(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 37-38/100)

[OrDeRPrOs]

Gözyaşlarım

Bugün mutluluğumu verdim
Ve karşılığında gözyaşı satın aldım yağmurlardan
Bir ömürlüğüne.
Bekleme yağmurları, cömertçe yağsınlar diye,
Yerine gözyaşlarım gelecek senden yana,
Benden sana tonlarca izin, anam-babam,
Kullanmana bak,
Kullanmana.

Bolganime sula vicdanını gözyaşlarımla,
Ola ki; kabuğunu sıyırıp atar üstünden,
Işıldar, parıldar
Ve belki güneşe çıkar altındaki cevher,
Belki benim gözyaşlarımla yıkanır da vicdanın
Vicdana benzer.

Yıka acı gözyaşlarımla ellerini,
Yüzünü,
Saçlarını,
Yıka gözyaşımla gözlerini;
Şöyle bir bakınca; baktığını görsün diye,
Zavallı bedenimden görülecek herhangi bir şey
Kalmışsa;
Geriye.

(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 51-52/100)

[OrDeRPrOs]

Gururumla Oynama

Katlime ferman verip
Yıkadın ellerini altın ibrikle altın leğende,
Ne vebal kaldı üzerinde, ne günah,
Sanki ben gerektirdim cezamı
Kendi suçumla,
Canımla oynadın, kabullendim,
Bari oynama
Gururumla.

İki dudağın arasındaydı kaderim,
Nasibim iki dudağının arasında,
Hiç isyan etmedim fermanlarına,
Her fermanın kırk katırdı,
Her fermanın kırk satır,
Bırak dökülsün kanım bembeyaz mermerlere;
Belki beni
Anımsatır.

Karasevdalardan yıldım
Senin karasevdana tutula tutula,
Bir gün bir beyaz sevdan olmayacak mı
Kayalıklara yağan karlar kadar beyaz,
Anaların ak sütleri gibi helal?
Kanıma bulanmayacak ellerin,
Canımdan can istemeyen gözlerin
Olmayacak mı?
O boz-bulanık bahar sellerine dönmüş olan yüreğin
Durulmayacak mı?

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >19-20/100)

[OrDeRPrOs]

Gücenme

Gücenme seni yürekten sevdiğime,
Gönlümü yıllar yılı sana verdiğime alınma,
Darılma yoluna kurban ettiğim için canımı…
Sen güzelsin, sen kibarsın, sen incesin,
Darılma…
Kurban kesenler, az da olsa; acımalı
Kurbanına.

Seni sevince öğrendim sevmenin suç olduğunu,
Hata olduğunu karasevdaya tutulmanın
Ve canına cimri olması gerektiğini insanın.
Gel gör ki; dinlemez zavallı canım cimriliği,
Önemsemez yüreğim hançer yaralarını,
Gönlüm bir karasevda uğrunda, sevdasına terk etmiş
Vicdanını.

Sevdam bir ömre maloldu bana, dönemem,
İstesem de yaşayamam geçmiş günlerimi,
Sevdamı bırakamam, onu ilk bulduğum yere götürüp.
Bu yeni bir ömür ister,
Yeni bir gençlik ister,
Ben beceremem, yapamam,
Yapabilen varsa;
Göster.

Sürükler giderim yanlışımı gidebildiğim yere kadar,
Varsın pranga sayılın ayaklarımda
Veya elimde-kolumfa paslı zincir
Yahut her adımda beni geri çeken bir el,
Ya da beni bakir bırakan bir küçüklük.
Karasevda içinde bir başına dimdik yürüyebilmek
Büyüklük.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 91-92/100)

[OrDeRPrOs]

Gücenme Yağmurlara

Onlara minnettarım, gücenme yağmurlara,
Ben seni çisil çisil yağmurlarla tanıdım.
Benziyordu damlalar saçında billurlara,
Yağmur olup saçına damla damla bağlandım.

Bulutlar geçiyordu parlak bir ay önünden,
Parıltılar farksızdı bir masal düğününden,
Tek bir anda vazgeçtim yaşanmamış ömrümden,
Büyülendim, çırpındım, gönlümden yaralandım.

Sandım ki başka dünya benim o an gördüğüm,
Meğer ömür değilmiş ömür diye sürdüğüm,
Gönlüm, ruhum, yüreğim birden oldu kördüğüm,
Açmak için yağmurda boş yere oyalandım.

Yağmuru seviyorum seni sevdiğim kadar,
Yağmurlar her yağışta yüreğimi yaralar,
Yaralı kalbim gibi feryad eder damlalar,
Ben yağmursuz günlerde yas tutup karalandım.

(SAÇIMIZ BİRLİKTE BEMBEYAZ OLSUN isimli hece şiirlerinden > 52-53/100)

[OrDeRPrOs]

Gül Yağmuru

Çiçeklerden bir yatak üstüne uzandım hayalimde,
Üstüne papatyalardan bir yorgan örttüm,
Sedefi andıran yüzünü öptüm,
Okşadım saçlarını tıpkı seni okşar gibi,
Gözlerine baktım gözkapakların kapalı mı diye,
Yandı yüreğim, tutuştu sevdanla,
Ondan hiçbir şey kalmadı
Geriye.

Üstüne bir gül yağmuru yağmaktaydı
Damla damla,
Gonca gonca,
Katmer katmer,
Kırmızı kırmızı güller,
Bülbüller esiyordu kıbleden keşişlemeye,
Ötüş ötüş, gülüş gülüş bülbüller,
Huzurunda sus-pus kesilmişti
Uykunu bozmamak için
Karanfiller.

Masallardan çıkmış periler gibiydin,
Gergeflerde işlenmişti altın kanatların,
Gül yaprakları içindeydi ayakların,
Yıldızlar üşüşmüştü kiraz dallarına,
Minicik melekler ellerini ellerine almışlardı
Bakmak için
Falına.

Falında ben vardım,
Bana ulaşıp duruyordu döne-kıvrıla giden yolların,
Dağlar kalkıyordu bir bir aradan,
Kabarıyordu yüreğin karasevdamla,
Kapalı gözkapaklarına binlerce öpücükler kondurdum
Dudaklarımla.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 91-92/100)

[OrDeRPrOs]

Gül, Eğlen, Koş, Oyna, Şarkılar Söyle

Öyle uzak durma, gel yaklaş hele,
Ağlama; yanağın ıslanır gider.
Gül, eğlen, koş, oyna, şarkılar söyle;
O çağlayan sesin paslanır gider.

Söz edelim yalnız sevdalıklardan,
Her gün, her saniye mutluluklardan,
Kaçınıp duralım ayrılıklardan;
O zaman hasretler hırslanır gider.

Bir kez bile bensiz koşup oynaşsan,
Sümbüle, nergise, güle yanaşsan,
Aklına estikçe aklıma düşsen;
İnan kulakların seslenir gider.

Yalnız bana övün, ele övünme,
Bir tek bana görün, ele görünme,
Bu yanan kalbime fazla eğilme;
Gözlerin yaşarıp sislenir gider.

Çıkarma aklından hiç ahlarımı,
Çoğaltma bitmeyen eyvahlarımı,
Boş yere alma hiç günahlarımı;
Kalbin kara bağlar, yaslanır gider.

(BAYRAM AKŞAMLARI isimli hece şiirlerinden > 13-14/100)

[OrDeRPrOs]

Gülemiyorum

Sevdan yüzümü kırbaçlayan yağmur gibi baharda,
Rahmet rahmet iniyor başıma, omuzlarıma,
Gözlerime daha bir dünya gibi gösteriyor dünyayı,
Bulutlaştırıyor bulutları,
Rüzgarları rüzgarlaştırıyor,
Kuşları kuşa çeviriyor,
Cıvıltıları cıvıltıya
Ve ben sana daha beter aşık oluyorum
Kıyasıya.

Seni sevdikçe; seviyorum suları,
Mavilikleri, derinlikleri, kumları,
Başını alıp alıp giden bembeyaz gemileri,
Yosun kokularını,
Güneş altında çekilip çekilip geri dönen dalgaları,
Göklerin körpe topraktan yukarıya çağırdığı
Buharı.

Neden çığlıklarım düğüm düğüm hançeremde
Seni andıkça?
Neden bu sızılar burnumda,
Bu körpe yaşlar gözlerimde,
Neden bu acılar başkaldırıyor yüreğimde yılan misali,
Ruhumda neden bu ızdırap?
Bilemiyorum.
Vade olmuşum ölümün kapısında,
Ölemiyorum.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 71-72/100)

[OrDeRPrOs]

Güler Yüz

Çatık kaş altında hasta ruh yatar,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.
Sendeki her terslik eli hırpalar,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gül ki; güzelleşsin ruhunla yüzün,
Gül ki; beğenilsin herbir tek sözün,
Gül ki; aydınlansın gecen, gündüzün,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Belirtme gözünü, çatma kaşını,
Çevirip kaçırma yana başını,
Tebessümle yürüt herbir işini,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Asık bir suratla sevilemezsin,
Öfkeyle sorarsan öğrenemezsin,
Bir kez alıştınmı hiç gülemezsin,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Bir tatlı gülüştür kapıyı açan,
Güler yüzlü insan can içinde can,
Hoşlanan hiç yoktur asık surattan,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gülmesini bilen gönül hoş eyler,
Dertleri, gamları hurdahaş eyler,
Gülenler azapla kolay başeyler,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Tebessümde vardır izi zekanın,
Asık surattaysa kinin ve kanın,
Gülmek bir lütfudur Bari Huda 'nın,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Mendebur adamdan herkes çekinir,
Zira bir bakışta içi görünür,
Gülense aranır, her an sevilir,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

İBir konuğun gelse gülüp karşıla,
Meğer ki yanında mutluluk bula,
Nice derdi varsa dertten kurtula,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Gül ki; istenilsin, çalınsın kapın,
Herkes olsun sana canlardan yakın,
Asık suratlıdan kendin de sakın,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Tebessümle doğra ekmeği aşa,
Gülerek hasta yat, gülerek yaşa,
Güleç ol insana, böceğe, kuşa,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Uyurken dürtseler; doğrul gülerek,
Çalınsa; kapı aç gülümseyerek,
Gönül çadır ise tebessüm direk,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Sözümü anlama sakın dolaşık,
Güler yüzlü insan değil yılışık,
Kahkahalar atmak almaz yakışık,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Öfkeyle, şiddetle sorulmaz hatır,
Hiddetli her soru kalbi kanatır,
Tebessüm öfkeden elbet evladır,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

Barlıoğlu tıpkı gül kadar güleç,
Bir sözü bin derde belki de ilaç,
Bir tek tebessüme her zaman muhtaç,
İnsana yakışan bir güler yüzdür.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 243-246/412)

[OrDeRPrOs]

Gülerdim

Aynalarda seni görüyorum kendimi göreceğime,
Saçların benim kendi saçlarım,
Kaşların, gözlerin, benim kaşlarım, benim gözlerim,
Yanakların benim yanaklarım,
Dudakların benim dudaklarım,
Kirpiklerin benim kirpiklerim.
Ben; benim yerime seni koymuş olan
Ben ‘im.

Sızı sızı işleyip durmuşsun kemiklerime,
Kan olup damarlarıma işlemişsin ılgıt ılgıt,
Hançereme düğümlenen hıçkırık olmuşsun,
Kuruyan dudaklarıma feryat,
Yaralı yüreğime sonu gelmez inilti.
Varlığın varlığımdan çıkıp karşıma dikilen
Görüntü.

Yalan; benim gülüp senin aradığın,
Yalan; benden ayrı biryerlerde yaşadığın,
Yalan; gittiğin,
Yalan; uzaklaştığın,
Benden ayrı soluklar alabildiğin yalan,
Ben seni benimle gülen yaptım, benimle ağlayan yaptım,
İçimde seni yaşattım bir günahsız çocuk gibi,
Canımdan can verdim hayallerine,
Kanımdan kan verdim,
Çarmıhlara çekseler beni senin uğrunda;
Gülerdim.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
SON GÜNEŞ isimli Serbest Şiirler 'inden > 35-36/100)