Hakan İnan

[GooD aNd EvıL]

Yemin


Yemin ederim ki unutmayacağım
Okyanusun dibinde tek başıma soluksuz bırakmanı!
Unutmayacağım bana çektirdiklerini!
Unutmayacağım emdiğim sütü burnumdan getirişini!
Senin gibi bende edeceğim isyan,isyan!
Başıboş gideceğim dağlara,vuracağım yollara
Düşüncelerimse durmadan seken kurşun misali.
Değdikçe gönül duvarına,kalp ağrısı olacaksın.

Unutmayacağım sevgilim attığın kazıkların
Toplamını,çarpımını.
Unutmayacağım mevsimler boyu çektirdiklerini
Sonrada mendil gibi sokağa atmanı,
Unutmayacağım.

[GooD aNd EvıL]

Yinede Seninleyim


Yorgunluktan kapanan bir çift gözün
Gördüklerini anlatayım mı sana.

Ya yıldızlarla kurduğum dostlukları.
Ağaçların, çimlerin geceleyin benimle
konuştuklarını biliyor musun?

Ben yinede seninleyim.
Uyuyan bebekler kadar huzurlu, hür.
Ellerde çınlasa da kahkahaların gür,
bahçendeki çiçekler gibi tür, tür.
Yinede seninleyim isimsiz gül.

[GooD aNd EvıL]

Yitik Özlem


Hidayet ablama
Gitmeyecektin be abla
Böyle erkenden bırakıp ta.
Düşünmedin mi bizi hiç?
Ne yapacağız bundan sonra sensiz,
Sessiz. Ve bir uzun hiç...
Umarsızca bir an geldi ve çattı felek.
Çatarken ne sana sormuştu,
Nede bize melek!
Alacakken canını biranda
Gözler yaşlı, gönüller hüzünlü.
Geride kalan can parelerin boynu bükük
Ocak ortasındaki buz gibi soğuk hava
Yoğun kasvet!
Çok geç artık,
Seni seviyorduk diyebilmek, özledik diyebilmek.
Çok geç!

[GooD aNd EvıL]

Yoncanın Kerameti



Ey modern çağın entel yobazı.
Aklı derin vadideki karanlık sonda kalan,
Boşlukta dolu görünen ucube.
çatal iğneyle tutturulmuş aklını yitiren
dilini eğen,gönlünü ezen semerli!
Keramet samanda mı gizli
Yoksa yoncası mı çok kaçmış!
Değimli sin ki her fırsatta
Beşerden yakınan sızlanan.
Avaz avaz bağıran,
bizleri yardıma çağıran.

Şaşarım semerini ahırda unutanlara,
gelde erkeksen yazma,
böğüren semerlileri duyma.

Yaz kardeşim yaz kulakları duysun.
Duysunda kendisine daha da gülsün
keramet samanda değil
yoncada mirim.

[GooD aNd EvıL]

Yorumsuz


Akşam güneşinin kızıllığında
Ne kadarda güzel sonbahar
Elveda yaz,elveda tutkular
Hoş geldin zorlu kış

Bir çocuğun aval aval bakışlarında gizlidir
doğanın dengesi ve mutluluk bilmecesi
bir teyzenin torununu sevmesidir mutluluk
bir babanın tarlada doğuran karısı,
yapış yapış çocuğunu bağrına basmasıdır
başağın ilkbaharda açması toprağı yırta yırta
atların ineklerin doğurması kuşların yumurtlamasıdır.
bürünmesidir doğanın zümrüde,koşmasıdır güneşe.

Yoksa sahte sevgiler, inatlar,kaprisler,
ağlamalar değildir her gece
kan kusmak oluk oluk.
Ciğerlerin tütün deposuna dönmesi
Paydos zili çalınca,
Nispetle koşar adım kaçmak değildir
Kodesten ve benden.

[GooD aNd EvıL]

Yüzleşme

İnsanların görmek istemediğiyim ben,
Herkese eşit dağıtılan azık gibiyim.
Sert, kuru,az fakat eşit.
Kırlarda koşan çocukta da varım
Doksanlık ihtiyarda da.
Aynaya baktığında gözbebeğinde,
Yürürken gölgende,
Kalbinin mahzunlaştığı anda,
Haksızlıklara kin kustuğun yerdeyim.

[GooD aNd EvıL]

Zalim Sevgili


Bulutlar raks ederken ay ile
ılık sonbahar akşamında
Yüreği hasretti gencin,
ay yüzlü zümrüt gözlü yarine.
Kulağında çınlayan sevgi cümleleri,
Yüreğindeki hasreti,haykırışıydı.

Bu gece esen rüzgarlar,
Senden Ona doğruydu hep,
Seni getirdiler.kokunu,hasretini,
Özlemini yüreğinin.

İsyankar kalplerdeki öfke kustu;
Ayrılığa,adaletsizliğe!
Ey fırtınaların sahibi asil kadın.
Ey kasırgalara hükmeden asi kadın.
Sana ait şu mazlum gönlüme
Birazcık merhamet!

[GooD aNd EvıL]

Zeytinyağı Ve Mürekkep


Senden midir bu yüklü bulutlar,
yoksa benden mi?
Bizi karşılaştıran rüzgar mı suçlu?
Yoksa bizden çıkan şimşekler mi?
Sen Olympos tan koptun geldin.
Ben ise kaf dağından.
Sen Zeus ile Letonlun evladısın.
Ben ise anamın
Karşılaştık sonunda Anadolu semalarında
yağdırdık yağmurlarımızı,
ama birleşipte tek bir bulut olamadık
çünkü ikimizde negatif yüklüydük.
Sen zeytinyağısın bende mürekkep.
Boşalttılar bizi bardağa tek tek.
Karışamadık lanet olsun bu bize bir felek.
Sen zeytinyağısın bende mürekkep!