Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yitirmek, Bulmak, Sevinmek...

Kaybolanı bulmak sevincidir bu
Sana olan aşkın yinelenmesi...
Seni sevmek mûbah, sevmemek tabû...
Dile kolay gelir sevdim demesi...

Yitirip de bulup sevinmektense
Kaybetmemek için özveri gerek...
İnsan oğlu bunu bilir, nedense
Çok şeyler elden çıkarır bilerek...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yok Mu?

Dertliyim türkümü söyleyen yok mu?
Hastayım derdimden anlayan yok mu?
Kimsesiz,sessizce ölüp gidersem
Arkamdan tek kişi ağlayan yok mu?

Günümü yitirdim,gecem nerede?
Bir vefasız düşürdü beni bu derde,
Akıl denen bir şey kalmadı serde
Bu aşk delisini anlayan yok mu?

Başım düşüncede,ayağım yolda
Gözüm bir noktada ne sağda,solda
Ey sevgili birazcık vefakâr ol da
Demeyim yolumu bekleyenyok mu?

Gün geçer ben kendimden geçerim
Elbet birgün bu diyardan göçerim,
Hasret şarabını hep ben içerim
Bir kadeh benimle kaldıran yok mu?

Sözüm kendimedir ele ne diyem
Mısralarım olsun size hediyem,
Gönlümce zenginim ama neyliyem
Bir kefenle ölümü kaldıran yok mu?

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yolcu Geçirirken

Hasretlik saati yaklaştıkça
Gözlerde yaş,ruhlarda sükûnet,
Atiden bir şeyler sezerken gönül
Nerdeyse insan getirecek cinnet...

Bir düdük sesi koparır birden
Bağlı gönüllerin son bağını
Ya şimdilik ya da ebediyyen.

Bir acı gülümseme dolaşır
Üzgün,bîçare,solgun yüzlerde,
Tam hareket saati yaklaşır
Yaşlar çözülüverir gözlerde.

Yırtıcı,acı bir düdük sesi,
Ani,zorakî bir gülümseme,
Söner ruhların en son neş'esi
Bir ara insan döner serseme...

Toplanabilen son kuvvet
Sarfedilir mendil sallamak için,
O,uzaklaşıp gittikçe artık
Görünür ön kapısı hasretin...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yolculuk

Bilmezdim bu kadar güçsüz olduğumu
Bu kadar çocuklaşacağımı,
Bir yolculuk öğretti bana
Ölümsüz öksüz olduğumu.
Göz pınarlarım kurudu sanmıştım
Bu kadar ayrılıktan sonra
Son yaşın aktığına inanmıştım
İlk tesellisidir her ayrılığın
Bu,kadere uymaz inançlar.
Bir düdük sesinde gördüm Azrail'i
Bir duman renginde kara ruhumu,
Anladım gittiğim her yerde ben
Selâmsız,sabahsız garip olduğumu...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yollar

Hangi yola girersen
Sonu ölüme çıkar,
Nerelere gidersen
Seninle gider yollar.

Kimi uzun incedir
Kimi geniş ve kısa,
Çözülmez bilmecedir
Bilineni de olsa...

Birbirine bağlanır
Kısa ve uzun yollar,
Yolculukta ağlanır
Yıllar ki nice yıllar...

Yıllar yıllara ekli
Yollar ise yollara,
Koşuyorum âhenkli
Açılmış o kollara...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yosunlu Gözler

Çok mu ağladın böyle
Yosun tutmuş gözlerin?
Gerçek âşıksın belli hâlinden.
Ağlamak lâzım ara-sıra
Yeşertmek için gözlerde
Yeni aşk filizlerini.
İşte
Ateşin cavcavlı zamanında
Kavrulurken filizler
Bazı kere
Bir ayrılık samı eser
Gözleri kurutur
O an kâlplerdeki sıcaklık
Ölü soğukluğuna bürünür âniden.
Dinmez göz yaşı artık
Yosun bağlar gözler seninki gibi...
Şimdi bakacak olsam gözlerine
Kayıyor,tutunamıyor gözlerim
Benzemiyor gözlerin eskisine.

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Yükselme Hırsı

İnsanın insan olduğunu
İnsan içinde olduğumda anladım.
Tıpkı benim gibilerdi hepsi
Hepsinin bir ağzı,iki kaşı
Velhâsıl düşünce ve arzuyla şişmiş
Vardı birer başı.
Bir ruhu vardı hepsinin
Bir aşk taşırlardı içlerinde
Para aşkı,kadın aşkı,Allah aşkı...
Aşkta birleşir ve tekleşirdi
Kâlpleri kâlp olalıdan beri.
Ne zaman ki onlardan
Kule kule yükseldim
Yol yol uzaklaştım
İçime kapanalı.
Büyüdüm,evet büyüdüm
Ama küçüldü insanları görüşüm
Bir an Beyazıt Kule'sindeydim
Gözüme az göründü yükseklik
Gururum örselendi.
Eyfel'e geçtim...
Gözüm doymuyordu bir türlü
İnsanları gözümde hiç eden yüksekliğe.
Hırsımdan çabaladım,çabaladım
Ne yapsam, ne etsem
Hâşâ Allah olamazdım ya...
Çünkü bir insandım...
Nihayet bir insandım...
Toprağa mum oldum şimdi
Ne geçti elime sanki?
Yükselmek istiyordum mâdem ki
Çıkıp minareye
Ezan okusaydım.
Ne olurdu insanı insan görebilseydim
İnsanca duyabilseydim
İnsan olduğum müddetçe...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Zafere Doğru...

(ŞANLI ORDUMUZA SAYGIYLA VE MİNNETLE SUNULUR...)

Zafer göründü bize biz de zafere koştuk
26 AĞUSTOS günü sel gibi coştuk.

AFYON tepelerinde girlevikleşti pınar
Başımızda MUSTAFA KEMAL PAŞA bir çınar.

Bu günler bir Ulusun namus kurtuluşuydu
Bu günler AKDENİZDE bitecek bir koşuydu.

BAŞ KOMUTAN buyurmuş: ' ORDULAR HEDEFİNİZ
Bir saniye durmak yok! İlk duraktır: AKDENİZ...'

Kaçan kovalanır hep savaş özünde bu var
Kaçan kalleş olursa kaçarken yakar,yıkar...

İşte YUNAN ORDUSU dökülürken denize
Yanmış bir İZMİR geçti o anda elimize...

Yakılan,yıkılanlar yapılır,onarılır
Ne yazık ki burunda yangın kokusu kalır...

TANRI 'm böyle tarihler yazdırma artık bize
Kıskancız ÜLKEMİZE ve de ŞEREFİMİZE...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Zalim Ve Mazlum

Gelin ata biner,ya nasipten başka demez,
Zulmetmeyen Allah zulmü ve zâlimi sevmez.

Hem kendine,başkasına zulmeden insandır
Mazlum Allah'tan bilir bu ne biçim imandır?

Mazlumun âhı yakar mutlaka zulmedeni
Başka neden aranmaz apaçıktır nedeni.

Alma mazlumun âhını çıkarmış âheste
Kurtuluşu yok bunun son taksit son nefeste...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Zaman

Akreple yelkovan arasına
Sıkışan dakikalar
Çoğaldıkça uzanır saatlar.
Saatler günleri,
Günler ayları,yılları takibeder.

Kısa,uzun her an
Çığ gibi karda yuvarlanan
Büyüdükçe büyür.

Yer yer toplu anıları
Eski anıların,günlerin
Beyaz-siyah,acı-tatlı
Yaşanan rüyası içinde
Ezer,birleştirir kendinde.

Heyecanla beklenen saniyeler
Olurken yıl kadar uzun,
Boş geçen nice seneler
Geçer bir saniye hızıyla
Hâfızalara bir hâtıra oymadan.

Nankördür bütün saatler
Su gibi içerler zamanı
Usanmadan,doymadan,
Geride birşey koymadan...

Alper Kürük