Veda

[вσυя∂¢αη]

Veda

Hey! Sen, orda bir yerde beni düşünüp duran
Sanıyormusun ki kolay oldu seni unutmam?
İçimdeki sevda ateşi söndü ama
Dağılmadı, her yer kül ve duman.

Sensizliğin rengi silindi *******imden
Yıldızları artık görebiliyorum.
Kokun silindi odamda, artık nefes alabiliyorum sensiz,
Sessiz, kimsesiz yalnız kalabiliyorum artık.

Ve giderken dağıttığın gönül bahçemdeki güller
Tomurcuk vermeye başladı, birer birer
Artık kalmadı senden izler;
Ne sesin, ne kokun, ne de hayalin.

Bir poyraz yaklaşıyor uzaktan
Ben yelkenleri açıyorum,
Artık demir alma vakti geldi limandan,
Eyvallah; ben yola çıkıyorum.