Güneş, Ay, Ben

[GooD aNd EvıL]

Ve uzanırken ellerim
Gölgelerim de uzuyor
Meteor mu düştü mini şuuruma
Kozmik tozlar etrafımda
Sancılı depremler başımda
Bileşkenler gündüzken karardı
Sendeki karanlık kör etti beni
Güneş mi tutuldu

Mavi göğün tam ortasında
Atmosfer kan kusuyor
Ay köşeye sıkışmış
Mehtap istila edilmiş
Ay çekerken yerçekimini
Deniz kabartıp yükseltiyor
Sen saklanırken gecenin yobazlığına
Ay mı tutuldu

Güneş kaşlarını çatıp
Ay diz çökmezse
Bir gün ansızım kayıp gidersem
Karanlığın içinde eriyerek
Kendi eksenimde düşmeden
Işık hızındanda hızlı
Bil ki başka galaksideyim
Işığımı yakalayamazsın artık