Acıları Öğün Yaptım Kendime..

[DAREDEVİL]

Nasıl Olsa yağmur yağacak bu şehre

Nasıl Olsa güneş doğacak.

Ben acıları öğün yapıp kendime
ağladım,
sabah üç kere ,
akşam üç kere
ve
saymadım ; ağlamakla geçti bütün gece.

Dün sevdaların hayalindeydi yüreğim,
mutluluk sıratında

Dün...
dünlerimi unuttum artık
ve unuttum yarınların gündüzünü

Anladım ; bana göre değil saadet
ben mayhoş akşamların kanlısıyım

Anladım !
şimdi birbirine benziyor hüzün cümleleri
hüznümü büyüttüm ve unuttum kendimi

resimlerin arkasına hep ' geçti ' yazıyorum
bir rüyaydı,
bunca kabus koskoca bir dünyaydı.

Nasıl olsa ben vazgeçtim hayattan

Nasıl Olsa yaşamaktan caydım

bir daha sevmezdim kimseyi
ve bir daha yanmazdım kimsenin uğruna
bir daha dünyaya gelmiş olsaydım.

Ben çileyi yazıp alnıma ağladım sabah ve akşam
ağladım gündüz ve gece yalnızlığıma.

Nasıl da inanmıştım yaşadığıma ve kabüllenmiştim sevdaları
sevdaları bir yumak yapıp dolamıştım
yüreğimin en ince damarlarına.

Aldanmak zoruma gitti
ve bitti yüreğim
bu hayal , bu rüya burada bitti.

Sen şimdi bir ateş yakıp gölgene
şimdi bir örtü çekip üzerine kapanırsın hüznüme.

Sus pus olsada gözyaşlarım
kafa tutup ta yağmurlara;


....ağlarım...


Nasıl olsa aşklar haram

Nasıl olsa günah sevdalar

Ben ; hissemi fazlasıyla aldım yalnızlıklardan
payımı aldım ayrılıklardan.

Nasıl olsa ecel günüm geçmeden beni yakalar

Nasıl olsa yaşamak haram bana

Bana dar bu koskoca dünyalar..








Siir : Mustafa Çelebi Çetinkaya