Zafer Şık

[GooD aNd EvıL]

Bir Hal Ki


Taht-ı Süleyman yıkılıyor üstüme
Tarihin en büyük yangını bizim için kurulmuş görüyorum,
Şaşkın gözler etrafımızda temaşa etmektedir,
Akıbetimden korkmuyorum aslında..
Mancınıkla, ateşe İbrahim peygamberle beraber atılıyoruz
Bir yetimin canhıraş ağlaması duyuluyor önce
Ve sonrasından kaçınamıyoruz zaten, bir şehir talan edilir gizlice
Kaçamıyoruz, kaderin anaforuna tutuluyoruz öylece,
Derken gagasında bir tutam çalıyla bir kuş belirir
Ve atar dağ gibi odunların içine onu,
Bir ceylanın gözyaşı düşer toprağa
Ketum ve sükuti umutlar yeşerir sonra,
İbrahim peygamber farkına varır olan bitenin ve kuşa:
“Zaten büyük bir ateşin içerisindeyim
Bilirsin ki eğer kastın varsa faydası yok” der
Fakir ruhların gizlenmeyen adaveti belirir havada,
Ve İbrahim peygamberi asıl bu kuşun son sözleri yakar
“Ben de biliyorum.” der. “ Maksat düşmanlığımız belli olsun” ..

Bir ceylan dağdan suya iner sessizce
Obadaki nergisler içler açar,
Bir şehir yeniden kurulur tüm Cengiz’lere inat
Yalnızlık şairlerin ilhamıdır kalabalıklarda,
Tarihlerde bir “sin, şin” muhabbeti!
Ve Hallac’ın yüzülen deri menkıbesi anlatılır..
Derken bir kuş daha belirir, çaresiz ve bitkindir
Ağzındaki iki damla suyu ateşe bırakır aniden
Bir kuş da olsa tüm İbrahim’ler (a.s) için
Çarpan bir kalp vardır anlaşılan,
İbrahim peygamber sorar bu kuşa da:
“Görüyorsun ki ben zaten büyük bir ateşin içerisindeyim
Bilirsin ki bana hiç bir yardımın dokunamaz” der
Ve kıyamete kadar tüm kalplerde iz bırakacak
Alevler içerisindeki yüreklere su serpecek
Şu sözleri söyler:
“Ben de biliyorum, ey Halil İbrahim!
MAKSAT DOSTLUĞUMUZ BELLİ OLSUN” der
Taht-ı Süleyman tekrar üstüme yıkılıyor..

Bir hal var şimdi tarifsiz
Bir hal ki geçmişe tekrar dönüş imkansız
Bir hal ki adama aslında bu yakışır
Bir hal ki kaybetmek aslında yok bir daha,
Merhaba sabah
Merhaba arkadaşlar, merhaba...