![]() |
![]() |
#23 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57907
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Tasvir
Bir camın kenarındayım yine bugün Güneşin okları vuruyor camdan içeri yüreğime. Ağaçların yeşili kalmamış artık, Onlarda sonbaharla küsmüşler dünyaya. Uzaklarda bir iki ev bir iki insan Camı kaplamış kocaman bir dağ! Ağaçsız, kurak... Kupkuru. Yüreğim gibi. Dupduru. Üzerinden zamanında zig zak geçilmiş, Yol mudur, bent midir, bilmem nedir! O duruyor karşımda yine, Üzgünlük, birazda geçkinlik ile. gözlerinde akşamdan kalan Yorgunluk ve şiş ile.. Dönüktür Onun sırtı bana, benimkiyse duvara Saçları ise elmas gibi kapkara. Nedir hüznünün sebebi? Yoksa uzaklardaki evin midir sorunun bilmecesi, Gündüze ve gecesi.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|