Oktay Zerrin

[PirincBurgeR]

Anne

Anne bana beni anlat!
Anne dediğim o güzel günü,
Çocukluğumu, gençliğimi,dünü
Anlat bana bugünümü
Bu dünya ben doğduğumda,
Yine böyle miydi anne?
İnsanlar nokta kadar menfaat için,
Virgül kadar eğiliyor muydu?
Herkes birbirinin dedikodusunu yapıp,
Fırtınalar kopartıyor muydu yaşamlarında?
Anne,eski fotoğraflarına baktım bu şehrin,
Eski taşlı yolları ne de güzelmiş aslında
Hele ilkokula giderken,Cumhuriyet Meydanında,
Koskoca o çınar ağacına nasıl kıymışlar?
Anne, medeniyet hızlandıkça gördüm ki bazı güzellikler tarihe karışmış!
Çam kokulu yeşil alanlar,
Şimdi taş binalarla tepeden bakmakta bize!
Anne hani benim eski oyuncaklarım?
Nerde o gözümün bebeği oyunlarım?
Hey gidi hey vurdu mu misketi,misketin gözüne,
Değmeyin gitsin,çocuk gönlümün keyfine!
Anne hatırllar mısın ilkokul birinci sınıfa yeni kayıt olmuştum,
Ve,cezaevi firarisi gibi kaçardım okuldan eve,hatırlar mısın?
Üstüm,başım rezalet şekilde gelirdim!
Anne anlat bana saçlarımı okşadığın o ilk geceyi,
Hasret,sevgi,şefkat denen o üç güzel heceyi
Yaramazlık yaptığım, odayı, eşyaları dağıttığım,
Oyuncaklarımı atıp, fırlattığım o günleri anlat bana anneciğim.
Gönül dağlarım şimdi büyüdü anne!
Büyüdü şimdi düşüncelerim, devleşti!
Ve,kalbime bir Allah, bir de anne sevgisi yerleşti!
Okuttunuz beni anneciğim,babamla bir hayat bahşettiniz!
Anne sen Allahımın cennetle ödüllendirdiği eşsiz kişisin,
Sen gece-gündüz okuduğum şiirsin!
Gönül dilimsin,lisanımsın.
Bırak anne, bırak anlatayım:
Sen tarihsin, cansın, canansın!
Bir buse ver anneciğim, bir buse ver de çocukluğum;
Çocukluğum, gözlerimde canlansın!
Anne sen benim gönlümde sultansın!
Anne,sen cennet denilen,
O en güzel,
Vatansın...
Oktay Zerrin-Bafra

Oktay Zerrin