Zuhal Erdoğan

[Shekil]

Tüketilmiş bir düş

Gittikçe eksilen bir düş
Gibi yitmesi gölgenin
İçimde büyüyen bu çığlık

Hayat büyük bir boşluk sadece
İmkansızı kovalayan
Ve rolünü iyi oynayan
Hey ben
Yani ömrüm
Bırak yarım kalsın
Umudun yüreğinde açan gül
Topraktan gökyüzüne
Savrulan ömür
Hayale karışsın bırak

İçimde bütün seslerin
Varlığı var
Yokluğu var
Önceleri yüzüme değen nefesin
Sözümü yakan
Özlemin
Hasretin
Feryadım kadar

Can çekişen
Sancılı düşüncelerim
Onu da bırak

Yinede
Sade bir gülüşü kalsın dudaklarımda
Düşlerimde büyüttüğüm o adam
Tebessümü alsın uykularımla
Hey ben
Yani ömrüm
Tüken sende gün gibi
Tüketse de ağlama
O sevgili
Zaten bitirmemiş miydin
Düşlerini
İçinde büyüyen çığlıkla
Sevmemiş miydin
O hayali

Bırak yaralı kalsın
O aşkın gülleri

Zuhal Erdoğan