Şİİrler Devam....

[mystical_waynak]

Senin yokluğunda


Dicle’de dalgalar ağıt yakar


Yüreğimin derisi yüzülür


Uyuz ******* uzadıkça uzar


Amed’in sessizliği, senin yokluğun


Issızlığın dayanılmaz sınıra yaklaştığında


Ve gecenin ufkunda


Senin ayak seslerinin olmayışındandır


Dalgalar ağıt yakar Dicle’de


Gecem kurşun gibi ağır


Ayrılık çöker yüreğime


Issızlığın dikeni kanatır


Düşündükçe çocukluğumu.


Her dem vuruldum zamana


Ey kimliği okunmayan gece


Bu kentin labirentlerinde


Kaç kişi var?


Benim gibi kimliksiz ve de sensiz


Kahır acı ve hasretlik


Çiftleşir yüreğimde


Düşlerin bekçisi surlu kentimde


Geceye esir olur yüreğim


Savunmasız ceylan yavrusudur


Durmadan vurulur bu yürek


Yangın olur düşlerim


Sensiz aç ve çırılçıplak


Ciğerlerim hasret çeker yokluğunda


Dicle’de dalgalar ağıt yakar


Bir avcı vurur gülüşlerimi


Turnamdan haber gelmez


Kanatlarım kırık


Kan revan içindeyim


Bel vermem zamana


Örselenir yüreğim, düşlerim kırılır


Dicle ağlar, ağlar kudurur


Sahipsizliğime, yalnızlığıma


Dalgalar ağıt yakar




İsa Tekin


15.07.2007








ŞAİRİN DİLİNDEN ŞİİRİN HİKAYESİ



Dicle Nehri Tarih boyunca hep acılara tanıklık



etmiştir.akışında ve sesinde hep dalgalar bu



coğrafya insanının acılarına tercüman olup



ağıt yakmıştır.39 medeniyet görmüş.eski adı



TİGRİS dir.çok canlar almış.Mezopotamya’nın



atardamarıdır.toprağa hayat ve can



vermiştir.biz acılarımızı hep Dicle’ye salarız



bir daha geri gelmesin diye.bu şiirimde de



ıssızlığımı ve acılarımı Dicle’ye



salıyorum.umutlu ve güzel yarınlar geri gelsin



diye…